بررسي عوامل موثر بر اثربخشي انفوزيون نيتروگليسيرين در كنترل فشار خون بيماران مبتلا به بحران هايپرتنسيو

بحران هايپرتنسيو افزايش شديد فشار خون است كه نياز به كاهش فوري فشار خون براي جلوگيري يا كاهش آسيب اندام هدف دارد. اين مطالعه با هدف بررسي عوامل موثر بر اثربخشي نيتروگليسيرين در بيماران مبتلا به بحران هايپرتنسيو انجام شد. اين مطالعه شامل 76 بيمار بود و براي مديريت، نيتروگليسيرين ابتدا با دوز 5 ميكروگرم در دقيقه بصورت انفوزيون داخل وريدي شروع شد و در صورت لزوم، هر 3 تا 5 دقيقه، 5 ميكروگرم در دقيقه به دوز فوق تا حداكثر 20 ميكروگرم در دقيقه تا زماني كه سطح فشار خون به سطح مورد نظر برسد، اضافه شد. اثرات عواملي مانند ديابت، سابقه فشار خون بالا، جنسيت و سن در پاسخ به نيتروگليسيرين مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميانگين زمان كاهش فشار خون به سطح مطلوب در بيماران با سابقه فشار خون و ديابت به تنهايي يا هر دو بيماري نسبت به بيماران بدون اين بيماري زمينه اي افزايش معني داري داشت (به ترتيب 01.0 P، P 0.01 و 05/0 . (P همچنين نتايج نشان داد كه بين بيماران كمتر از 45 سال و بالاي 65 سال با بيماران 65-45 سال تفاوت معناداري وجود دارد (P 0.05). تفاوتي بين دو جنس در هر گروه وجود ندارد. در كل بيماران مبتلا به ديابت و/يا سابقه پرفشاري خون در بحران فشار خون بالا نسبت به اثر كاهش فشار نيتروگليسيرين مقاومت بيشتري دارند. بيماران زير 45 سال و همچنين بيماران مسن نيز مقاوم هستند. بنابراين توصيه مي شود پزشكان با توجه به شرايط بيمار، درمان مناسب را براي نتيجه مطلوب انتخاب كنند.