باقيمانده آفت كش ها در مواد غذايي و روشهاي تجزيه و تحليل آن

ايمني مواد غذايي به دليل افزايش جمعيت و نياز به توليد غذا براي تغذيه جمعيت رو به رشد، يك چالش رو به افزايش در سراسر جهان است. مهمترين فاكتور غذاي سالم، علاوه بر ارزش غذايي مناسب، داشتن كمترين مقدار ممكن از مواد مضر مي باشد. بنابراين، نظارت بر باقي مانده آفت كش ها در ميوه ها و سبزيجات بسيار مهم است. در عين حال، باقيمانده‌هاي آفت‌كش‌هايي كه در غلظت‌هاي بالا در كشاورزي نوين يافت مي‌شوند؛ تهديد قابل ‌توجهي براي ايمني مواد غذايي هستند. در حال حاضر با استفاده از علف‌كش‌ها، قارچ‌كش‌ها، حشره‌كش‌ها، آفت‌كش‌ها، كودها و اصلاح ‌كننده‌هاي خاك، توليد محصول در حال افزايش است. تركيبي از عوامل از جمله تجمع زيستي، انتشار گسترده، پايداري، آفت كش ها را به يكي از سمي ترين تركيبات آلوده كننده محيط تبديل مي كند. آفت كش ها به ويژه در سبزيجات و ميوه ها بسيار مضر هستند؛ زيرا افراد بيشتر در معرض آن ها قرار دارند. بنابراين، نظارت بر سطوح آفت كش ها در ميوه ها و سبزيجات با استفاده از تمام تكنيك هاي تحليلي موجود بسيار مهم است. هر گونه ارزيابي از وضعيت آلودگي آفت كش ها در ميوه ها و سبزيجات مستلزم آگاهي از حداكثر سطوح باقيمانده مجاز (MRLs) است. ما مشكلات مربوط به تعيين انواع مختلف آفت كش ها در سبزيجات و ميوه ها، از جمله پيچيدگي و تنوع نمونه ها را در مواد بيولوژيكي بيان كرديم. اين بررسي، تكنيك‌هاي تحليلي مختلف را براي تعيين نمونه‌هاي هدفي كه بايد قبل از مصرف نهايي جدا شوند، بررسي مي‌كند. بسياري از فرآيندهاي مربوط به تعيين باقيمانده آفت كش ها در ميوه ها و سبزيجات و مزايا، معايب آن ها با توصيه هايي مورد بحث قرار گرفته است. اين بررسي همچنين تأثير MRL ها را بر تجارت بين‌المللي ميوه‌ها و سبزيجات بررسي مي‌كند. رويه‌هاي تحليلي دقيق، حساس و قوي براي اطمينان از سطح آفت‌كش‌ها در محصولات غذايي كه به طور مؤثري تنظيم مي‌شوند؛ حياتي هستند. علي‌رغم پيشرفت‌ها در فناوري تشخيص، هنوز روش‌هاي آماده‌سازي نمونه موثر براي اندازه‌گيري باقيمانده آفت‌كش‌ها در غلات و مواد خوراكي مورد نياز است. علاوه بر اين، اين روش‌ها بايد با تكنيك‌هاي تحليلي فعلي سازگار باشند. رويكردهاي چند باقيمانده كه طيف وسيعي از آفت‌كش‌ها را پوشش مي‌دهند، مورد نظر هستند، حتي اگر ماهيت، گروه ها و ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي متنوع آفت‌كش‌ها، جمع‌آوري چنين روش‌هايي را چالش‌برانگيز كند. اين بررسي براي تحليلگران مواد غذايي و مقامات نظارتي، براي نظارت بر كيفيت و ايمني محصولات تازه غذايي ارزشمند خواهد بود.