شماره ركورد كنفرانس :
5408
عنوان مقاله :
تحليل گفتمان انتقادي خطبه‌هاي 1، 32 و 147 بر اساس نظريه نورمن فركلاف با تكيه بر موضوع انسان‌شناسي
پديدآورندگان :
پيراني شال علي دانشيار گروه زبان و ادبيات عربي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , پرتوي جمشيد دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران , موسي‌پور سمانه دانشجوي دكتري زبان و ادبيات عربي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج، البرز، ايران
كليدواژه :
نهج‌البلاغه , تحليل گفتمان انتقادي , نورمن فركلاف , انسان‌شناسي.
عنوان كنفرانس :
كنگره بين المللي نهج البلاغه (انسان تراز نهج البلاغه)
چكيده فارسي :
اين پژوهش به بررسي تحليل گفتمان خطبه‌هاي 1، 32 و 147 با تأكيد بر موضوع انسان‌شناسي مي‌پردازد. نظريه تحليل گفتمان فركلاف از جديد‌ترين روش‌هايي است كه مي‌توان با استفاده از آن به چگونگي توليد متن و مناسبت ايجاد آن پي برد. اين نظريه معتقد است ميان متن و عوامل بيروني متن يك رابطه از نوع تعاملي وجود دارد. بيانات امام علي (ع) همواره داراي نكاتي است كه باعث پرورش و دستيابي به شناخت بهتر انسان مي‌شود. اين نكات با بلاغت و هنرمندي بالايي بيان شده است تا مخاطب بتواند در آرامش و با دقت بالا مفاهيم موجود را درك كند. اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي-تحليلي در نظر دارد با استفاده از نظريه تحليل گفتمان انتقادي به سه سطح توصيف، تفسير و تبيين خطبه‌هاي مذكور مراجعه كرده و در پس آن از روابط موجود در اين متون به يك جمع‌بندي كلي رسيد. امام علي (ع) به منظور آشنايي بيشتر مخاطب با آفرينش موجودات و عبرت‌گيري از آن‌ها، از سخناني استفاده كرده‌اند كه داراي توصيف، توضيح و واژگاني است كه بر استمرار اين چرخه در تمامي دوره‌ها دلالت دارد. در تشويق مردم به فراگيري صفات نيكو و انجام عبادت‌ها، از استعاره استفاده شده تا بتوان پاداش اعمال نيكو و سرانجام افراد محسوس‌تر و نزديك‌تر به ذهن انسان بيان شود.
