شماره ركورد كنفرانس :
5409
عنوان مقاله :
بررسي رابطه بين توانمندسازي، خودكارآمدي و عملكرد شغلي كاركنان مديريت آموزش و پرورش شهرستان لارستان
عنوان به زبان ديگر :
study of relationship between empowerment , self-efficacy and job performance (case study: education personnel in Larestan )
پديدآورندگان :
موغلي گراشي محمد جعفر mgmogholi@yahoo.com گروه مديريت، دانشگاه پيام نور ، تهران ، ايران , وصال حسين hvesal.550@gmail.com گروه مديريت، دانشگاه پيام نور ، تهران ، ايران
كليدواژه :
توانمندسازي , خودكارآمدي , عملكردشغلي , مديريت آموزش و پرورش
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس بين المللي توسعه و ترويج علوم انساني و مديريت در جامعه (بامحوريت اخلاق زيستي)
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين توانمندسازي، خودكارآمدي و عملكردشغلي در كاركنان مديريت آموزش و پرورش شهرستان لارستان بود. براي دستيابي به اين هدف از يك طرح همبستگي استفاده شده است. جامعه ي آماري اين پژوهش 236 نفر از كاركنان مديريت آموزش و پرورش شهرستان لارستان بوده اند كه با استفاده از فرمول كوكران 144 نفر به شكل تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها مقياس توانمندسازي اسپريتزر (1995)، مقياس خودكارآمدي شرر و آدامز (1982) و مقياس عملكردشغلي پاترسون (1990) بر روي آزمودني ها اجرا شد. تحليل دادهها نشان داد كه بين توانمندسازي با عملكردشغلي وخودكارآمدي با عملكرد شغلي رابطه مثبت و معني دار وجود دارد. همچنين بين برخي از مؤلفه هاي اين سه متغير نيز روابط مثبت معني داري وجود دارد. از ميان متغيرهاي جمعيت شناختي هيچكدام رابطه و تفاوت معنا داري با عملكرد شغلي ندارد. درمجموع مي توان گفت كه توانمندسازي و خودكارآمدي مي توانند پيش بيني كننده هاي عملكردشغلي باشند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the relationship between empowerment, self-efficacy and job performance in education management staff in Larestan city. A correlation scheme has been used to achieve this goal. The statistical population of this study was 236 employees of education management in Larestan city that 144 people were randomly selected as a sample using Cochran s formula. To collect the data, the Spritzer (1995) Empowerment Scale, the Scherer and Adams Self-Efficacy Scale (1982) and the Patterson (1990) Job Performance Scale were administered to the subjects. Data analysis showed that there is a positive and significant relationship between empowerment with job performance and self-efficacy with job performance. There are also significant positive relationships between some components of these three variables. None of the demographic variables has a significant relationship and difference with job performance. Overall, empowerment and self-efficacy can be predictors of job performance.