ترويج امر به معروف و نهي از منكر در جامعه با تاكيد بر غزليات حافظ

hafez

جامعه انساني نيازمند كنترل است و زماني مي توان كاركرد مطلوب و صحيح را از مردم جامعه انتظار داشت كه نظارت دقيق و درستي بر نحوه ي عملكردها وجود داشته باشد. يكي از اهرم هاي كنترل و نظارت همگاني،امر به معروف و نهي از منكر است. در اين راستا،گروهي به عنوان ناظر،مسوول اجراي احكام مرتبط با آن هستند و واضح است چنين افرادي كه مسووليت نظارت را عهده دار مي شوند بايد شرايط لازم اين كار را احراز نموده باشند در غير اين صورت دستيابي به نتيجه مطلوب دشوار خواهد بود. از سوي ديگر در بسياري از موارد،سكوت در برابر زشتي ها و نابكاري ها و مفاسد،زمينه را براي گسترش هر چه بيشتر آن فراهم مي نمايد و راه را براي هر نوع ناهنجاري و بزهكاري هموار مي كند تا جايي كه فساد فراگير شده و پيكره جامعه به انواع مفاسد و منكرات آلوده مي گردد كه در نهايت،بنيان و شالوده جامعه را متزلزل نموده و به نابودي مي كشاند. به عبارت ديگر،سكوت در مقابل مفاسد و منكرات به منزله ي همراهي كردن با آنهاست. با حمله مغولان به ايران يكي از دشوارترين و تلخ ترين برهه هاي تاريخ اين سرزمين رقم زده شد. پس از ايلغار مغول،ايران از لحاظ اجتماعي،سياسي،فرهنگي و ديني دستخوش تحول گرديد و جامعه ايراني كه تا پيش از اين نيز وضع چندان مناسبي نداشت بعد از تهاجم خانمانسوز مغولها بيش از پيش از درون فروپاشيد به گونه اي كه اثرات مخرب آن بر پيكرجامعه تا چندين قرن به جا ماند. حافظ از ستارگان پر فروغ آسمان ادب پارسي،در چنين دوران پر آشوبي مي زيست و از آنجا كه شاهد بسياري از نابساماني ها و تباهي هاي عصر خويش بود از روش هايي نظير الگوسازي،توجه دادن به كرامت انساني،تكرار،وعده و وعيد و... مخاطب خويش را به انجام كارهاي نيك فرا خوانده و از منكرات و زشتي ها باز داشته است. بنيان اين مقاله بر شيوه هاي بيان حافظ در امر به معروف و نهي از منكر استوار است.