تحليل زباني- اخلاقي كاربردِ نمادين واژگان مرتبط با آسيب هاي جسماني در قرآن كريم.

Linguistic-Ethical Analysis The symbolic use of words related to physical injuries in the Holy Quran.

در زبان هاي گوناگون، واژگان خاصي براي اشاره به افراد داراي كاستي جسماني وجود دارد. گاه چنين واژگاني داراي معناي نمادين(مَجازي) نيز مي شوند و غالباً براي اشاره به افراد داراي ويژگي هاي نامطلوب مورد استفاده قرار مي گيرند. اگر چه در گفتگوهاي مستقيم با افراد داراي كاستي جسماني، نوعاً مراقبت هاي زباني در اين مورد رعايت مي شود، اما كابرد نمادين واژگان ياد شده در رسانه ها و... موجب دامنه دار تر شدن چنين كاربردهايي و رنجش بيشتر نامبردگان خواهد شد. نمونه هاي چنين كاربردهاي نماديني در قرآن كريم نيز وجود دارد و از آنجا كه ترديدي در اخلاقي بودن زبان قرآن كريم نيست، لزوم تحليل درست مسئله روشن مي شود؛ به ويژه آنكه زبان قرآن كريم، نقش الگودهي به ادبيات جامعه ي مسلمانان را نيز دارد. در اين نوشتار، بر مبناي نظريه «روح المعاني» كاربردهاي واژگان مرتبط با كاستي جسماني در قرآن كريم مورد بررسي قرار گرفته اند. بر مبناي نظريه ياد شده مي توان گفت كه اين كاربردها در جهت روند «به گزيني»واژگاني بوده و بايد در همين فضا مورد درك قرار گيرند.