بررسي كاربرد عناصر هنر ايراني توسط هنرمندان سنت‌گرا در دوران انقلاب اسلامي

A Review of the Application of Iranian Art Elements by Traditionalist Artists During the Islamic Revolution

در طول تاريخ، هنر و آثار هنري، محمل مناسبي براي بيان مفاهيم و موضوعات مختلف، به خصوص موضوعات پيچيده‌اي مانند جنگ و انقلاب بوده‌اند. هنر انقلاب اسلامي و دفاع مقدس توسط هنرمندان جوان و متعهد و معتقد به آرمان‌هاي اسلام و انقلاب از سال 1357 شكل گرفت. آثار اين دوران، نشان‌دهنده تأثير فضاي حاكم بر اين هنرمندان است. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي كاربرد ساختار و عناصر هنر ايراني در نقاشي دوران انقلاب اسلامي جهت توسعه هنر ايرني در جامعه (با محوريت نظريه امام خميني در بيانيه‌ 1367خطاب به هنرمندان) است. پرسش پژوهش حاضر اين است كه هنرمندان سنتي به چه شكل از ساختار و عناصر بصري هنر ايراني در جهت توسعه اين هنر بهره برده‌اند؟ آيا اين عناصر بصري سبب هويت بخشي به هنر سنتي دوران انقلاب اسلامي شده است؟ جهت دستيابي به پاسخ سوالات، اطلاعات مورد نياز به شكل كتابخانه‌اي گردآوري شده و با رويكردي بنيادي و شيوه توصيفي- تحليلي با محوريت قرار دادن نظريه امام خميني (ره) در بيانيه 1367 به بررسي تاريخچة مختصري از هنر انقلاب‌ اسلامي، به تعريف سنت، هنر سنتي، پرداخته شده است. سپس به بررسي چگونگي حضور عناصر بصري هنر ايراني در آثار نقاشان سنتي دوران دفاع مقدس و انقلاب اسلامي توجهشده است. پژوهش حاضر در نهايت چنين نتيجه مي‌گيرد كه هنرمندان سنت‌گراي انقلاب اسلامي با توجه به آرمان‌هاي انقلاب اسلامي و دفاع مقدس، از مجموعه‌اي از عناصر بصري سنتي و بومي كه برآمده از باورهاي مردم، احكام و اصول شرع، سخنان امام خميني(ره) و تطبيق آنها با وقايع بزرگ تاريخ اسلام (واقعه‌ي عاشورا) است، بهره گرفته‌اند و اينگونه در راستاي توسعه هنر ايراني و نمايش هويت و معنويت حاكم در دوران انقلاب اسلامي، به زبان بصري خاص خود دست يافتند.

Throughout history, art and works of art have served to convey various concepts, especially complex concepts such as the wars and revolutions. The art of the Islamic Revolution and Holy Defense was initiated by some committed and young artists believing in Islamic Revolution ideals from 1978. The works of this era indicate the impacts of the governing structure over these artists. The main objective of the present research was to investigate the use of Iranian art elements in the Islamic Revolution paintings for the development of Iranian art in the community (emphasizing the Imam Khomeini’s theory in his 1988 address to artists). The research questions are: How did traditional artists utilize the visual elements of the Iranian art to develop this art? Did these visual elements identify the traditional art during the Islamic Revolution? To answer the questions, data required were gathered from library sources, and a descriptive-analytical approach was used to emphasize the Imam Khomeini’s theory in his 1988 address in order to investigate a brief history of the Islamic Revolution art as well as define the traditional art. Then, the research investigates the presence of Iranian visual art elements in the works of traditional painters during the Holy Defense and Islamic Revolution. It concludes that consistent with Islamic Revolution and Holy Defense ideals, traditionalist artists of the Islamic Revolution utilized a set of traditional and local visual elements taken from popular beliefs, Sharia principles, Imam Khomeini’s speech and narrations from the great events of the Islamic history (e.g., Ashura event). It also reveals that the artists used their own visual language to develop the Iranian art and demonstrate the sense of identity prevailing over the Islamic Revolution.