بررسي حقوق و تكاليف خواهان در جلسه اول دادرسي

Examining the rights and duties of the plaintiffs in the first hearing

دادخواهي به عنوان حق هر فرد، مورد نظر قانونگذار ايران در ضمن اصل سي و چهارم قانون اساسي، قرار گرفته است. طرح دعوا كه در نتيجۀ تضييع و يا انكار حق حاصل مي شود منوط به شرايطي است كه ارزيابي دعوا براساس اين شرايط بر عهدۀ قاضي مي باشد. مقاله حاضر به روش توصيفي – تحليلي، با بررسي حقوق و تكاليف خواهان در جلسه اول دادرسي، به اين نتيجه رسيده است كه اقامه دعو ا مستلزم تعيين خوانده است و دادخواستي كه در آن مشخّصات خوانده ذكر نشده باشد، تو قيف خواهد شد. معهذا، نوشتن مشخّصات خوانده در دادخواست كافي نيست و خواهان بايد ادعاي خود را عليه كسي طرح نمايد كه دعو ا قانوناً متوجه اوست. هرگاه، خواهان دعواي مورد نظر را عليه كسي كه مطابق مقررات قانوني طرف دعوا شناخته مي شود، اقامه نكند، علاوه بر اينكه خوانده مي تواند به اين موضوع ايراد وارد كند، دادگاه نيز مؤظف است، بدون ورود در ماهيت دعوا، با صدور قرار عدم استماع دعوا، پرونده را از دادگاه خارج سازد. قطع نظر از مواردي كه قانونگذار رأساً خوانده دعوا را مشخّص نموده است، ذينفع بودن خواهان مستند به ماده 2 قانون آيين دادرسي مدني و مشروعيت خواسته مستفاد از ماده 10 قانون مدني، از جمله شرايط قابليت استماع دعوا تلقي مي شود.