مسئوليت اخلاقي و حقوقي پزشك

Physician s moral and legal responsibility

مسووليت پزشك در نظام حقوقي ايران مسئوليت پزشكي، پاسخگو بودن پزشك در قبال خسارات و زبان روحي و معنوي است كه به بيمار وارد مي‌آورد و اين خسارات، ناشي از انجام وظايف پزشكي است. مسئوليت پزشك در ابعاد انتظامي، كيفري، اخلاقي و مدني قابل بررسي است. كه در اين تحقيق سعي بر اين است كه به مسئوليت اخلاقي، حقوقي پزشك بپردازيم. در شكل گيري حقوق پزشكي دو عامل اخلاق و معنويت نقش چشم گيري ايفا مي كنند. دو نيرويي كه بي گمان بايد در زمره نيروهاي سازنده حقوق آورد؛ نيرويي كه هميشه كارساز و پرتوان است و گاه بر همه عوامل ديگر غلبه مي كند. در ميان قواعد حقوقي موجود نيز بسيار است آنها كه به اصول اخلاقي و معنوي بيش از عوامل اقتصادي ارتباط دارد. مسئوليت پزشكي، عبارت است از مسئوليت قضايي، قانوني، حقوقي و كيفري پزشك يا خدمات دهنده درماني در برابر بيمار يا دريافت دارنده خدمات درماني، در رابطه با هرگونه كوتاهي و خطا، اعم از عمدي و سهوي در درمان يا اقدامات درماني و افشاء اسرار و اطلاعات پزشكي بيمار. در نظام حقوقي ايران به استناد موارد متعدد، مسئوليت پزشك از نوع قراردادي به شمار مي رود. بعد مسئوليت حقوقي پزشكان شامل مسئوليت كيفري و مدني است. عليرغم سكوت قانون مدني و قانون مسئوليت مدني در خصوص مسئوليت مدني پزشكان، قانون مجازات اسلامي در ماده ۴۹۵ به مسئوليت مدني پزشك پرداخته است. مسئوليت قانوني همان پاسخگويي در مقابل قوانين موضوعه است، اين مسئوليت را دو نوع كيفري و مدني است. در هر مورد كه شخص ناگزير به جبران خسارت ناروايي شود كه به ديگري وارد آورده باشد، در برابر او مسئوليت مدني دارد. مسئوليت مدني پزشكان به مسئوليت قراردادي و مسئوليت قهري يا خارج از قرارداد تقسيم مي شود. هنگامي كه پزشك در معالجه بيمار موازين فني و علمي پزشكي را رعايت نكند علاوه بر اينكه به تعهدات قراردادي خود با بيمار عمل نكرده، قواعد مقررات آمره شغل پزشكي را نيز نقض كرده است.