بازتاب انديشه‌هاي اسلامي در معماري همساز با محيط زيست

Reflections of Islamic ideas in continental architecture with environment

انسان ايراني و معمار ايراني از ديرباز با اين مقوله آشنايي دارد، هم به لحاظ ايراني بودن كه ايرانيان عناصر چهارگانه را از آلودگي حفظ مي‌نمودند و طبيعت را مقدس مي‌شمردند و هم به لحاظ مسلمان بودن كه به طبيعت احترام مي‌گذاردند.طبيعت همواره منبع الهام و تقليد بوده و هست و مي‌توان گفت معماري بيش از ساير شاخه‌هاي هنري با طبيعت مربوط است. طبيعت براي انسان جلوه‌گاه زيبايي‌هاست و اين زيبايي آن را شيفته و به آن آرامش جسمي و معنوي را ارزاني داشته است و معمار مسلمان ايراني با در نظر گرفتن اين حقيقت (طبيعت) آن را در خلق فضاي معماري به كار مي‌گيرد، تا علاوه بر ايجاد آرامش معنوي و جسمي، بنا و فضاي زيست را با محيط اطراف و اقليم منطقه خود همساز نموده تلاش خود را در راستاي صرفه‌جويي در مصرف منابع انرژي و ذخيره مناسب آن با كنترل نور، باد و استفاده از مصالح بوم آورد و در دسترس، بكار مي‌بندد، آنچه امروزه معماري پايدار گفته مي‌شود اين همانا اصولي است كه در عصر حاضر به فراموشي سپرده‌شده است لذا اميد است با دوباره آفريني اين اصول منطبق با معماري معاصر رويكرد جديدي در معماري ايران ايجاد شود.