بررسي تاثير خط مشي هاي دولت در بهبود حكمراني اخلاق محور در حوزه بهداشت و سلامت عمومي

Investigating the Impact of Government Policies on Improving Ethical Governance in Public Health

سلامت پيش نياز عملكرد هر فرد به عنوان شهروند قلمداد شده و فقدان آن امكان انجام مسئوليت ها و تعهدات فرد را به عنوان يك عامل از او مي گيرد. سلامت عمومي، رويكرد اجتماعي به حفظ و ارتقاء سلامت بوده و به دنبال تضمين سلامت جامعه است. دولت كنشگر اصلي حكمراني در حوزه بهداشت و سلامت عمومي تلقي شده و حكمراني اخلاق محور در اين حوزه محصول عملكرد دولت است. بنابراين ما نيازمند درك اين موضوع هستيم كه چطور دولت نقش مهم خود را براي تامين مناسب سلامت و بهداشت شهروندان ايفا مي كند. بدين منظور هدف مطالعه حاضر شناخت نقش خط مشي هاي دولت در بهبود حكمراني اخلاق محور به عنوان بعد مهمي از سياست هاي حوزه بهداشت و سلامت عمومي است. بنابراين با روش توصيفي تحليلي سعي بر اين شده تا نقش خط مشي ها و برنامه هاي دولت براي بهبود حكمراني اخلاق محور با هدف گسترش سلامت همگاني و ارتقا توانمندي شهروندان و كاهش نابرابري اجتماعي در اين زمينه مورد بررسي قرار گيرد. نتايج نشان داد رويكرد دولت از تعيين كننده هاي اصلي و اساسي ابعاد گوناگون حكمراني اخلاق محور در حوزه بهداشت و سلامت عمومي است. توانمندسازي اعضاي محروم جامعه و حمايت از آنان، داشتن اطلاعات مورد نياز براي پياده سازي خط مشي هاي موثر و برنامه هايي كه ارتقاء سلامت را حمايت مي كند؛ احترام به حقوق افراد در جامعه براي رسيدن به سلامت جامعه؛ بهبود محيط فيزيكي و اجتماعي با اجراي برنامه هاي سلامت عمومي و سياست هاي آن؛ تضمين صلاحيت حرفه اي كاركنان نهادهاي سلامت عمومي و ... از جمله فعاليت هاي مهم جهت بهبود حكمراني اخلاق محور در بهداشت و سلامت عمومي قلمداد مي شود.