شماره ركورد كنفرانس :
5409
عنوان مقاله :
بررسي و مطالعه گزينه هاي موثر بر تقويت بسترهاي كارآفريني در سازمان و ارتباط متقابل آن با تاثير رسانه هاي اجتماعي و تبليغات موثر در اين زمينه
عنوان به زبان ديگر :
Study and study of effective options on strengthening the entrepreneurial platform in the organization and its interaction with the impact of social media and effective advertising in this field
پديدآورندگان :
شكيبا عليرضا alirezashakiba6@ gmail.com دانشگاه آزاد اسلامي،منطقه16شهرداري تهران
كليدواژه :
: تقويت بسترها , رسانه هاي اجتماعي , ارتباط متقابل , گرايش به كارآفريني , استقرار كسب و كار
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس بين المللي توسعه و ترويج علوم انساني و مديريت در جامعه (بامحوريت اخلاق زيستي)
چكيده فارسي :
گرايش به كارآفريني مسيري را براي شركت ها ايجاد مي نمايد تا بتوانند با استفاده صحيح از عوامل دروني (قوت ها و ضعف ها) و عوامل بيروني (فرصت ها و تهديدها) در عرصه رقابت در محيط پوياي امروزي موفق شوند. فراگيرترين تعريفي كه از گرايش كارآفرينانه وجود دارد كه اگر يك شركت دائماً نوآوري هايي در محصولات خود ارائه نموده، ريسك پذير باشد و نيز رفتار فعالانه اي از خود بروز دهد؛ اين شركت گرايش كارآفرينانه دارد، محققان گرايش كارآفرينانه را به عنوان تمايل مديريت ارشد به پذيرش ريسك هاي محاسبه شده، نوآوري و پيشگام بودن تعريف كرده اند. گرايش كارآفرينانه هم چنين به عنوان يك فرآيند مهم سازماني در نظر گرفته مي شود كه منجر به بقا و بهبود عملكرد شركت ها مي شود. به عنوان يك عنصر از جهت گيري استراتژيك، گرايش كارآفرينانه نشان دهنده ي نوع تصميم گيري شركت ها و سبك خلاق در عمل است. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير رسانه هاي اجتماعي بر گرايش به كارآفريني و استقرار كسب و كار انجام شد. هدف از نوع كاربردي و روش به كار گرفته شده در اين تحقيق توصيفي- پيمايشي بود. براي جمع آوري داده هاي مربوط در اين مطالعه از پرسشنامه استاندارد استفاده گرديد. پايايي هريك از اين پرسشنامه ها 0.779، 0.806 و 0.798 برآورد شد. جامعه مورد مطالعه كارآفرينان فعال در شهرداري تهران مي باشند كه تعداد آنان نامعلوم مي باشد و بصورت هدفمند براي حجم نمونه 120 نفر از كارآفرينان فعال انتخاب شد و پرسشنامه ميان اين افراد توزيع گرديد. جهت گردآوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز به منظور بررسي فرضيه هاي تحقيق از پرسش نامه و نرم افزارهاي تحليل آماري spss و ليزرل مورد ارزيابي قرار گرفت. در سطح استنباطي فنون استنباطي آزمون نرمال بودن كولموگروف- اسميرنف، آزمون همبستگي پيرسون و مدلسازي معادلات ساختاري براي آزمون فرضيهها مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتايج ، فرضيه هاي مورد مطالعه پذيرفته شد.