آسيب شناسي ارزشيابي يادگيرندگان در محيط هاي الكترونيكي: يك سنتزپژوهي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي آسيب هاي ارزشيابي يادگيرندگان در محيط هاي الكترونيكي انجام شد. رويكرد پژوهش، كيفي و روش آن، سنتزپژوهي بود. جامعه آماري پژوهش شامل پژوهش ها و مطالعات انجام شده در بازه زماني 1388 تا 1398 در حوزه ارزشيابي در محيط هاي الكترونيكي بود كه با كليدواژه هاي مشخص و در پايگاه هاي اطلاعاتي داخلي به جمع آوري آن ها پرداخته شد و جمعاً 136 مطالعه انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. از ميان اين مطالعات پس از چندين مرحله غربالگري به ترتيب براساس بررسي عنوان، چكيده و محتواي پژوهش، 16 واحد مطالعاتي انتخاب و بررسي شد. داده هاي پژوهش از تحليل كيفي اسناد مورد مطالعه گردآوري شدند. جهت تحليل داده هاي پژوهش نيز از روش تحليل محتوا به شيوه كدگذاري استفاده شد. با تجزيه و تحليل داده ها مشخص شد كه ارزشيابي يادگيرندگان در محيط هاي الكترونيكي داراي هفت آسيب عمده «عدم استفاده از ابزارهاي مختلف ارزشيابي»، «ضعف در بازخورددهي»، «عدم امكان احراز هويت دانشجويان»، «ضعف در گزارش دهي»، «عدم توجه به انواع ارزشيابي»، «ضعف در برنامه ريزي ارزشيابي»، و «ضعف در اجراي ارزشيابي» است. با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان گفت كه آسيب ها و مشكلات مربوط به ارزشيابي باعث شده است كه نتوان يادگيري يادگيرندگان را به درستي سنجيد و به همين علت امكان اصلاح و بهبود يادگيري ممكن است خيلي كاهش يابد. بنابراين لازم است ابتدا به اين مشكلات توجه شود و در راستاي برطرف ساختن آن ها گام هايي برداشته شود.