تاثير مدلسازي راه پله با شيوه‌هاي متفاوت طراحي در گوشه پلان بر رفتار سازه در ساختمان‌هاي بتني با شكل پذيري متوسط

با توجه به تاثير مدلسازي‌هاي مختلف راه‌پله در ميزان سختي سازه و جابجايي هاي نسبي طبقات و جابجايي كلي ساختمان، در اين تحقيق سعي شده تاثير روش هاي مدلسازي مختلف راه پله از قبيل معادل سازي بارگذاري راه پله به صورت بار نقطه‌اي بر روي ستون‌ها، استفاده از تير ميان طبقه به همراه مدلسازي دال راه پله و طراحي با استفاده از ستونك‌هاي بتني در رفتار سازه‌ي يك ساختمان بتني 6 طبقه بررسي گردد. با توجه به سختي ناشي اثر مدلسازي راه پله، نتايج تحليل سازه مورد مطالعه در اين تحقيق مانند نامنظمي پيچشي، دوره تناوب، جابجايي و برش پايه تاثيراتي به وجود خواهد آورد كه به سازه‌اي كه در حالت اجرا ساخته خواهد شد بيشترين تطابق را خواهد داشت و نتايج نشان دهنده اين موارد است كه نامنظمي پيچشي در حالت بارگذاري نقطه اي 10.25% كمتر از حالت سازه با ستونك راه پله و 3.7% از حالت سازه با تيرميان طبقه نيز كمتر است در جهت X و بارگذاري نقطه اي به نسبت دو حالت ديگر با ستونك بتني و تير ميان طبقه تفاوت غيرمحسوسي دارند در جهت Y و نسبت دريفت در حالت بارگذاري نقطه اي 3.8% كمتر از حالت سازه با ستونك راه پله و 2.2% كمتر از حالت سازه با تيرميان طبقه است در جهت X و در جهت Y تغيير غيرمحسوسي دارد. دوره تناوب بارگذاري نقطه اي 3.9% از حالت ستونك بتني در جهت X و 3% در جهت Y بيشتر است و تفاوت قابل اغماضي با حالت تير ميان طبقه دارد. برش پايه بارگذاري نقطه اي نيز به نسبت سازه با ستونك و تير ميان طبقه تفاوت چنداني ندارد.