توسعه عمران و شهرسازي سكونتگاهاي روستايي و ضرورت توجه به سناريوهاي مديريت سيلاب و رواناب سطحي حوزه هاي آبخيز بالادست تاثير گذار ( مطالعه موردي: روستاي سه شهرستان شاهين شهر و ميمه)

در چند دهه اخير، رشد جمعيت و توسعه شهري سبب افزايش رواناب شهري و شكل گيري مسائلي از قبيل آلودگي هاي زيست محيطي، آبگرفتگي معابر شهري و سيلاب هاي مخرب شده است و مسئله مديريت رواناب شهري و جمع آوري و هدايت آب هاي سطحي را به يكي از دغدغه هاي اصلي مديران و برنامه ريزان شهري تبديل كرده است. مشكل سيلاب ها و رواناب هاي سطحي بالادست به يكي از مسائل و چالش هاي عمده در سيستم مديريت روستايي و شهري نوين بدل شده است. روستاي سه بخش ميمه شهرستان شاهين شهر و ميمه نيز يكي از روستاهايي است همواره با اين چالش روبرو بوده است هدف از تحقيق حاضر امكان سنجي استفاده از روش هاي نوين مديريت رواناب هاي سطحي حوزه آهاي آبخيز بالادست و ارائه راهكارهاي اجرايي براي اعمال آن ها در اين روستا است . اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از حيث ماهيت و روش توصيفي – تحليلي است. تعيين سناريو هاي مديريت سيلاب فرآيندي پيچيده است. اين امر از جهات مختلف و انتخاب مدل مناسب بارش-رواناب مي‏تواند مورد بررسي قرار گيرد. نتايج اين بررسي گوياي اين است كه مسير هاي جريان بدليل تغيير كاربري و مسيل موجود تكافوي عبور رواناب سطحي ايجاد شده در روستا سه را ندارد كه با توجه به ضرورت مساله ايجاد و تمركز رواناب بالادست معضل بزرگي محسوب مي‌گردد. از اين رو در اين بررسي سناريوهايي به منظور ذخيره ، هدايت و استحصال رواناب ارائه مي‌گردد كه مي تواند كاربردي بهينه براي اين معضل داشته باشد.