تحليل فراواني دومتغيره سيلاب با استفاده از توابع كاپولا، مطالعه موردي: سيلاب‌هاي ورودي به سد زاينده‌رود

تحليل فراواني سيل و اطلاع داشتن از احتمال وقوع و دوره بازگشت اين پديده در چگونگي بهره‌برداري از مخزن حائز اهميت است. اين پديده، ذاتا چند متغيره است و استفاده از توابع چند متغيره كلاسيك براي تحليل اين پديده با محدوديت همراه است. بنابراين توصيه شده است كه از توابع كاپولا جهت تحليل فراواني چند متغيره سيلاب استفاده كرد. اين توابع با در نظر گرفتن نوع همبستگي متغيرها از تابع توزيع تك متغيره تابع توزيع توأم مي‌سازد. معمولا براي تحليل فراواني اين پديده از متغيرهاي دبي اوج، حجم و تداوم سيلاب استفاده مي‌شود. اين مطالعه بر روي ۵۲ سال داده آماري ورودي سد زاينده‌رود واقع در استان اصفهان انجام شده است. بر اساس معيارهاي نيكويي برازش بر روي متغيرهاي دبي‌اوج، حجم و تداوم سيلاب به ترتيب توابع گوسين، نمايي، پارتو برازش داده شده است. ابتدا همبستگي هر جفت متغير محاسبه شده است و تابع كاپولا بر اساس معيار آكائيكه، NSE و RMSE انتخاب شده است. براي دبي پيك-حجم سيلاب تابع كاپولا جو و براي دبي پيك- تداوم و حجم سيلاب-تداوم تابع علي-ميكائيل-حق انتخاب شده است. پس از آن دوره بازگشت تك متغيره و توأم به دست آمده با هم مقايسه شده و نمايش داده شده است. نتايج اين تحقيق ميتواند در برآورد ريسك سيلاب در آينده استفاده شود.