پايدارسازي نظام حمايتي با كمك وجوهات و منابع مردمي

از آنجا كه نظام تأمين اجتماعي به‌عنوان پيش نياز اساسي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در هر كشور و اهرم با اهميت برقراري عدالت اجتماعي در جوامع مدني به شمار مي‌رود، ايجاد يك سيستم حمايت اجتماعي پايدار و جامع براي اولويت‌هاي توسعه اجتماعي ضروري است؛ و اين پايداري پيش از هر چيز ديگر بايد از نظر مالي رخ دهد تا امكان تحقق اهداف، وظايف و تعهدات اجتماعي را فراهم آورد. در همين راستا هدف از اين مطالعه شناسايي وضعيت موجود و چالشهاي حمايت اجتماعي و ارائه راهكارها جهت پايدارسازي اين نظام در كشور با استفاده از مجموعه ظرفيت دولت و مردم است. روش تحقيق در پژوهش حاضر اسنادي است. نتايج نشان مي دهد نظام حمايت و تأمين اجتماعي مسير پر فراز و نشيبي را طي كرده اما هنوز نتوانسته است نابساماني‌هاي معيشتي و اجتماعي در جامعه را رفع نمايد و چتر ايمني آن به‌طور كامل جامعه ايران را پوشش نداده است. چنان كه شاخص‌هايي چون فقر شديد، فقر مطلق و فقر نسبي، جمعيت قابل توجهي را متأثر مي‌نمايد. عدم پايداري به معناي عدم توانايي در تأمين نيازهاي اجتماعي در طولاني‌مدت، كمبود منابع مالي و فشار مالي بر بودجه دولت و نيز نوسانات بازار، تأمين مالي براي پرداخت مطالبات اين نظام را به چالش كشيده است. براي اين منظور، هم‌افزايي در نظام حمايت اجتماعي و همسوئي منابع بودجه‌اي دولت، وجوهات شرعي و كمك‌هاي مردمي، به‌عنوان يك راهبرد مؤثر در بهبود شرايط زندگي افراد نيازمند مي باشد. براي رسيدن به هم افزايي لازم در نهادهاي فعال در نظام حمايت اجتماعي، ايجاد نظام ملي احسان و نيكوكاري راهگشا خواهد بود.