بهينه سازي اجزاء ميكروشبكه هاي مستقل از شبكه سراسري جهت تامين انرژي الكتريكي مناطق روستايي با استفاده از منابع تجديدپذير فوتوولتائيك خورشيدي و ابرذخيره ساز

نرخ برق رساني روستايي بطور كلي در ايران و بسياري از نقاط دنيا كه فاقد دستيابي به منابع تجديدپذير پايدار ميباشند پايين است. بسياري از خانه ها براي روشنائي، شارژ تلفنها و روشن كردن وسايل برقي بر اساس استفاده از راه حلهاي آلوده كننده مثل نفت خام و ديزل ژنراتور ميباشند. بسته هاي باتري خورشيدي قابل حمل در مقياس كوچك، دسترسي براي عموم دارند ولي به علت ظرفيت پايين و توزيع چالش برانگيز آن در كشورهاي جهان سوم، محدود هستند. در طراحي سيستم هاي توان ميكروشبكه بر پايه ي باتري، پروفايل بار، پارامتر كليدي در طراحي ميباشد. دريك طراحي بهينه ميكروشبكه ميبايست قابليت اطمينان سيستم را به حساب آورد. يك سيستم ميكروشبكه مرسوم ميتواند يا بصورت AC و يا كوپل DC باشد. هر دو نوع ميكروشبكه AC و DC داراي مزايا و معايبي بستگي به كاربرد آنها هستند و ميتوانند يا بصورت متصل به شبكه (متصل به شبكه بهره برداري اصلي يا ملي) و يا بصورت مستقل از شبكه باشند. مقاله پيش روي يك ابزار جديدي را جهت سايزينگ بهينه سيستم هاي ميكروشبكه مستقل ازشبكه توسعه ميدهد. با آناليز سيستم ميتوان تعيين كرد كدام توپولوژي براي كاربرد ويژه بستگي دارد. جهت نشان دادن چنين آناليزي ميبايستي نوع توليد توان، تعداد پنل و ظرفيت باطري، اندازه ميكروشبكه و نوع مصرف كننده هاي در دسترس را در نظر گرفت. در انتها، نتايج بهينه سازي سناريوهاي مختلف طراحي بر اساس بكارگيري تعداد پنل خورشيدي و منبع ابرذخيره ساز، با طيف مختلفي از عمق دشارژها، جهت محاسبات سايزينگ و برآورد هزينه كلي، آورده شده است. بطور كلي مشاهده ميشود كه با كاهش طيف عمق دشارژ هزينه هاي كلي احداث ميكروشبكه ي خورشيدي بطور محسوسي افزايش ميابد.