بررسي رابطه بين الگوهاي ارتباطي خانواده و جو عاطفي خانواده با گرايش به اعتياد در دانش آموزان دختر متوسطه اول

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي نقش الگوهاي ارتباطي خانواده و جو عاطفي خانواده در گرايش به اعتياد در دانش آموزان دختر متوسطه اول، شهر بافت در سال تحصيلي 1399-1400 بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه شامل همه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر بافت در سال تحصيلي 1399-1400 بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. حجم نمونه 100 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان 80 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسش‌نامه الگوهاي ارتباطي خانواده، جو عاطفي خانواده و پرسش‌نامه گرايش به اعتياد را تكميل كردند. داده‌ها با روش‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين جو عاطفي خانواده با گرايش به اعتياد رابطه معناداري وجود دارد (P 0.000)؛ و بين الگوهاي ارتباطي با گرايش به اعتياد رابطه معناداري وجود دارد (P 0.000)؛ و همچنين جو عاطفي خانواده پيش‌بيني كننده خوبي براي گرايش به اعتياد است؛ اما الگوهاي ارتباطي نمي‌تواند پيش‌بيني كننده خوبي براي گرايش به اعتياد باشد.