روايت پژوهي: تجربيات معلمان از دشواري هاي تدريس در مناطق محروم

مقاله حاضر باهدف بررسي وضعيت آموزش مناطق محروم وبيان دشواري تدريس در اين مناطق ،با استفاده از روش هاي كمي ،همچون پرسشنامه و روش هاي كيفي همچون،مصاحبه بدون ساختار انجام شده است.جامعه آماري در اين مقاله ، شامل آموزگاران دوره ابتدائي كه در مناطق محروم سابقه تدريس داشته اند، مي سازند ونمونه آماري يكي از آموزگاران بستك است ، كه در روستاي حسين آباد ، يكي از روستاهاي غرب بستك نزديك به استان فارس ،تدريس كرده است.در اين مقاله به طور كل به دشواري هايي كه يك آموزگار در آموزش در مناطق محروم با آن روبروست مي پردازيم. در كل مي توان گفت :مشكلات و دشواري هاي موجود،با طيفي از جنبه هاي بيروني و دروني ،از قبيل نيروي انساني ، برنامه ها و امكانات آموزش و پرورش ،فرهنگ وشرايط جغرافيايي ، فقر و سبك زندگي در ارتباط است.