روايت پژوهي: تجربيات معلمان از تربيت ديني و اخلاقي دانش آموزان

آموزش و پرورش زمينه ساز رشد فكري اخلاقي فرهنگي تربيتي انسان هاي يك جامعه پويا است. معلم با توجه به نفوذ معنوي و نقش الگويي خود دربين دانش اموزان به عنوان ركن اصلي در پيشبرد اين هدف محسوب مي شود .در اين جا معلم با محتوايي كه در اختيار او قرار داده مي شود براي رسيدن به هدف تلاش مي كند از جمله ملاك هايي كه در گزينش و ارايه ي محتواي تربيتي مورد توجه قرار مي گيرد ملاك هاي اخلاقي است. در اين مقاله ابتدا تعريف لغوي اخلاق ،بيان شيوه هاي آموزشي اخلاق در كلاس ،نقش الگويي معلم و تاثير گروه در پرورش اخلاق را مورد بررسي قرار داديم. در اين تحقيق روايت هاي سه معلم در اولين سال هاي خدمتشان در مدارس بررسي شده است. منبع داده هاي تحقيق خاطرات اولين سال هاي آموزگاري معلم در مدارس مي باشد . خاطرات آن ها مانند داستان هاي همه ي معلمان اشاره به تجربياتي دارد كه در آموزش و معلمي كسب مي شود. در اين تحقيق ابتدا متن به صورت كامل خوانده شده است و در حين خواندن ،مفاهيم اصلي كد كذاري شده اند.پس از آن كدها بر اساس دلالت معنايي كه داشته اند در مقوله هاي مختلف با توجه به اشتراك معنا قرار داده شده اند. آن گاه با توجه به شباهت مقوله ها ،تم هاي اصلي انتخاب شده اند،پس از آن تم هاي بنيادين تحقيق برگزيده شده اند ودر مرحله ي آخر پس از مرور تم ها، چارچوب نظري براي تفسير آن ها ارايه شده آموزش و معلمي كسب مي شود.اخلاق نقش بسيار مهمي در زندگي افراد و جامعه دارد به گونه اي كه اگر اخلاق نباشد فرد نمي تواند به درستي با افراد رابطه برقرار كند و با مردم تعامل خوب داشته باشد. اينك خاطرات و تجربيات معلم ها را با زبان خودشان ميخوانيم.