اقدام پژوهي: مدرسه خانه دوم ماست، چگونه توانستيم خاكستري هايش را رنگي كنم

مدرسه خانه دوم فرزندان ماست؛ زيرا مدرسه و خانه داراي اشتراكاتي هستند؛ و اين اشتراكات باعث مي شود دانش آموزان به مدرسه احساس تعلق كنند، و اين احساس تعلق، منجر به ايجاد پيوندي از نوع محبت و علاقه به مدرسه خواهد شد. اين پيوند بر پيشرفت تحصيلي آنان تاثير مثبت دارد. مسير رسيدن به اين خانه دوم، با استفاده از راهكارهاي علمي متنوع، متعدد و متناسب با شرايط بومي، منطقه اي، فرهنگي و اجتماعي امكان پذير خواهد بود. توجه به پديده زيبايي در محيط آموزشي، ديوارهاي يادگيري، كلاس هاي هنري، ارائه خدمات رفاهي مانند اتاق بازي، زمين بازي، چيدمان هاي راحت، محيط رواني اجتماعي سالم، تغذيه مناسب ... از جمله عواملي هستند كه علاوه بر ارضاي حس زيبايي شناسي، تقطيع هيجانات، برقراري تعادل انرژي ...به ايجاد فضاهاي لذت بخش و شاد و سرگرم كننده و تسهيل فرايند يادگيري كمك خواهند نمود. ديوارهاي يادگيري مي توانند با استفاده از بهره گيري حواس ديداري در پيشرفت تحصيلي تاثير مثبت داشته باشد. همچنين كلاس هاي خلاقيت، هنر و رياضي نيز مي توانند علاوه بر يادگيري منجر به ازايش تاب آوري شوند. مجددا از همه دست اندركاران حوزه آموزش درخواست داريم كه براي حذف خاكستري هاي مدرسه، حذف موانع شادابي و نشاط و پويايي در مدارس و همه سيستم هاي آموزشي تلاش كنند. يادآور مي شوم كه مدرسه خانه دوم ماست يك پيوستار است نه يك مقوله.