ارزيابي ريسك آلاينده هاي هواي منطقه 10 شهرداري تهران بر سلامت شهروندان مطالعه موردي: ذرات معلق با قطر كمتر از 10 ميكرون (PM10)

Risk Assessment of Citizens Health in District 10 of Tehran Municipality Case Study: Suspended particles less than 10 microns in diameter (PM10)

زمينه و هدف: هدف از اين تحقيق ارزيابي ريسك زيست محيطي و بهداشتي آلاينده ذرات معلق با قطر كمتر از 10 ميكرون در منطقه 10 شهرداري تهران مي‌باشد. روش بررسي: اين تحقيق به لحاظ خروجي‌ها از نوع كاربردي است. در ابتدا، از طريق ايستگاههاي سنجش و اندازه‌گيري آلاينده در سطح منطقه (7 عدد)، داده‌هاي مربوط به سال 1397 جمع‌آوري و مورد تحليل قرار گرفت. بر اساس درونيابي به روش كريجينگ و بر اساس وزن آلاينده، به تفكيك رستر مربوطه توليد و كلاسبندي بر اساس محدوده حداقل و حداكثر انجام شد. در نهايت بر اساس جدول شاخص كيفيت هوا طبقهبندي سطح اهميت ايمني بهداشتي نيز صورت گرفت و نقشه مربوطه تهيه گرديد. از طريق تكنيك IO اقدام به رويهم‌گذاري لايه موقعيت مكاني كاربري‌هاي حساس و آسيب‌پذير در سطح منطقه و لايه‌ پهنه‌بندي آلاينده‌ منواكسيد كربن گرديد. يافته‌ها: نتايج بيانگر آن بوده است كه بيشترين ميزان آلاينده PM10 متعلق به نيمه شرقي و غربي منطقه مي‌باشد. همچنين؛ مقايسه با استاندارد نشانگر آن است كه در منطقه مطالعاتي تنها 2 وضعيت ناسالم و ناسالم براي گروههاي حساس وجود داشته است. ارزيابي ريسك زيست محيطي و بهداشتي در خصوص اين آلاينده نشانگر آن است كه براساس روش ويليام فاين، عدد ريسك 100 تعيين شده است، كه نشان دهنده سطح ريسك متوسط مي‌باشد. نتيجه‌گيري: از لحاظ سطح ريسك آلاينده مورد مطالعه، منطقه نيازمند اقدامات اصلاحي و اضطراري براي كنترل ريسك مي‌باشد.