پايش آلودگي نوري در استان هاي تهران و البرز با استفاده از داده هاي سنجش از دوري

Light pollution monitoring in Tehran and Alborz provinces using remote sensing data

با پيشرفت صنعت، افزايش مهاجرت به شهرها و گسترش سريع شهرنشيني، موضوع آلودگي نوري تبديل به يك مسئله مهم زيست محيطي در كشورهاي جهان گرديده است. در مقايسه با روش هاي پرهزينه و دشوار ميداني، امروزه تكنيك سنجش از دور با استفاده از تصاوير نور در شب، امكان پايش و بررسي توزيع مكاني روشنايي هاي مصنوعي در مناطق شهري را فراهم آورده است. از اين رو در پي گسترش مناطق شهري و استفاده بيش از حد از نورهاي مصنوعي، هدف از اين پژوهش، پايش آلودگي نوري در دو استان تهران و البرز با استفاده از تصاوير ماهواره اي DMSP و VIIRS در بازه سال هاي 1371-1401 مي باشد. بررسي هاي صورت گرفته در نتايج حاكي از آن بوده اخذ داده هاي نور در شب توسط سنجنده VIIRS، مناطق اصلي آلودگي نوري را با قدرت تفكيك مكاني مناسب تري در مقايسه با داده هاي DMSP شناسايي مي نمايد. از ديگر مزيت داده هاي اخذ شده توسط VIIRS مي توان به عدم اشباع درخشندگي در مناطق شهري و ديگر مناطقي با درخشندگي كم اشاره نمود. هم چنين در پايش آلودگي نوري صورت گرفته توسط هر دو سنجنده مي توان به افزايش ميزان نور در شب در بازه زماني 30 ساله و تبديل مناطق با درخشندگي كم به مناطقي با درخشندگي زياد همراه با افزايش ميزان ساخت و سازها اشاره نمود. همين امر بستر آلودگي نوري را در مناطق مختلف استان هاي تهران و البرز ايجاد نموده است.