بررسي جايگاه موضوع فناوري در تحقيقات روستايي (مطالعه موردي: مورد مطالعه: پايان‌نامه/ رساله‌هاي دانشگاه تهران و اصفهان)

روستاهاي كشور گرفتار مشكلاتي از قبيل سنتي بودن واحدهاي توليد، بهره‏روي پايين و بدون استفاده ماندن يا عدم استفاده اصولي از منابع طبيعي پيراموني هستند. اين در حالي است كه با استفاده از فناوري مي‏توان بخش زيادي از اين مشكلات را مرتفع نمود. استفاده از فناوري براي توسعه روستايي نيازمند انجام تحقيقات گسترده و هدفمند در رابطه با حوزه فناوري، بسترهاي مورد نياز، چگونگي استفاده از آن، اثرات مثبت و منفي فناوري و مانند آن مي‌باشد. پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليل محتوا سعي دارد تحقيقات انجام شده با موضوع فناوري روستايي را مورد بررسي قرار دهد. جامعه آماري پژوهش را پايان‌نامه‌هاي انجام شده در دو دانشگاه تهران و اصفهان تشكيل مي‌دهند. نمونه‌هاي تحقيق از طريق اعمال كليدواژه‌هاي متعدد و جستجو در بين تمام پايان‌نامه‌هاي نمايه شده در بانك پايان‌نامه‌هاي اين دو دانشگاه انتخاب شدند. در ابتدا 3766 پايان‌نامه با كليدواژه‌هاي جستجو استخراج شد كه از اين تعداد 860 پايان‌نامه با موضوع فناوري روستايي مطابقت داشت و وارد تحليل شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بيشترين فناوري‌هاي مورد بررسي در تحقيقات دانشجويان فناوري اطلاعات و ارتباطات ، فناوري در نهاده‏هاي كشاورزي و فناوري‏هاي نوين مديريت آب كشاورزي بوده است. يافته‌ها همچنين بيانگر آن است كه 75 درصد دانشجويان مرد بوده‌اند. همچنين يافته‌ها حاكي از آن است كه حوزه مطالعاتي حدود 50 درصد تحقيقات سطح كشور بوده است. يافته‌ها همچنين نشان مي‌دهد كه پركارترين رشته‌هاي دانشگاهي كه دانشجويان آن‌ها در پايان‌نامه‌هاي خود به موضوع فناوري روستايي پرداخته‌اند به ترتيب رشته‌هاي كشاورزي، آبياري و زهكشي، جغرافيا و عمران و مهندسي آب بوده‌اند.