يك مدل رياضي براي بهينه‌سازي زنجيره تامين سوخت زيستي با استفاده از نيشكر

با توجه به بي ثباتي قيمت سوخت هاي فسيلي، محدوديت‌هاي زيست‌محيطي و رشد سريع اقتصادي، تقاضا براي انرژي‌هاي تجديدپذير افزايش پيدا كرده است. در اين مقاله، يك مدل برنامه‌ريزي خطي عدد صحيح تركيبي براي بهينه‌سازي زنجيره تامين سوخت زيستي ارائه مي‌شود كه در آن كمينه‌سازي هزينه‌هاي شبكه براي توليد بيواتانول با استفاده از نيشكر با در نظر گرفتن منابع توليد زيست توده، مراكز پيش‌پردازش، پالايشگاه‌هاي زيستي و مراكز تقاضا ميسر مي‌شود. بر اين اساس، شبكه زنجيره تامين شامل فعاليت‌هاي تامين نيشكر از تامين‌كنندگان، آماده‌سازي نيشكر در مراكز پيش‌پردازش، تبديل نيشكر فرآوري شده به بيواتانول در پالايشگاه‌هاي زيستي و توزيع آن‌ها در مناطق تقاضا است. در طراحي شبكه زنجيره تامين پيشنهادي، تصميمات استراتژيك و عملياتي نظير تعيين تعداد و مكان مراكز پيش‌پردازش و پالايشگاه‌هاي زيستي، مقدار نيشكر اختصاص يافته به توليد روغن، مقدار روغن توليد شده در مراكز پيش‌پردازش، مقدار بيواتانول توليد شده در پالايشگاه‌هاي زيستي و مقدار مواد و محصولات حمل شده بين لايه‌هاي مختلف زنجيره تامين اتخاذ مي‌شود. براي حل مدل پيشنهادي از نرم‌افزار گمز استفاده مي‌شود و همچنين براي نشان دادن كارايي مدل از مثال‌هاي عددي مختلف و تحليل حساسيت پارامترهاي مدل استفاده خواهد شد. نتايج حاصل از حل مدل مي‌تواند به سياست‌گذاران حوزه انرژي در طراحي زنجيره تامين بر اساس ملاحظات اقتصادي و اتخاذ تصميمات استراتژيك و عملياتي كمك كند.