بهينه سازي محدوده نهايي در روش استخراج كارگاه و پايه با استفاده از يك مدل برنامه ريزي عدد صحيح دودويي

به دليل نقش مهم و حايز اهميت صنعت معدن كاري در اقتصاد جوامع، بهبود زنجيره توليد مواد معدني مي تواند به افزايش چشم گير سودآوري منجر شود. طراحي معادن زيرزميني و به خصوص طراحي كارگاه هاي استخراج زيرزميني يكي از موضوعات مهم در صنعت معدن-كاري است كه تا كنون به شكل موثر و كارآمدي حل نشده است. عدم تضمين جواب بهين، فرضيات ساده ساز فراوان و عدم امكان اجرا بر روي تمامي روش هاي استخراج زيرزميني از جمله مهمترين معايب روش هاي بهينه سازي موجود هستند. در اين مقاله يك مدل برنامه ريزي عدد صحيح جديد با هدف تعيين محدوده بهينه كارگاه هاي استخراج زيرزميني در روش كارگاه و پايه معرفي مي شود. در مدل پيشنهادي جديد با هدف بيشينه سازي سود، قيود حداقل ابعاد كارگاه هاي استخراج لحاظ شده است كه تضمين كننده فضاي كاري كافي و مناسب براي قرارگيري و مانور ماشين آلات، نفرات و كارگران است. اجراي مدل رياضي پيشنهادي بر روي يك مثال فرضي، توانايي آن را در توليد جواب هاي موجه و بهين به اثبات رسانده است.