رويكردي تعاملي براي مديريت زباله جامد شهري تحت شرايط عدم قطعيت با در نظر گرفتن انتشار گازهاي گلخانه اي

كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي امري حياتي است و بايد در برنامه ريزي مديريت يكپارچه زباله جامد شهري در نظر گرفته شود. در اين مطالعه، يك مدل برنامه‌ريزي عدد صحيح فازي براي توسعه تسهيلات مديريت زباله و برنامه‌ريزي تخصيص جريان زباله با در نظر گرفتن انتشار گازهاي گلخانه‌اي در يك سيستم مديريت زباله جامد شهري توسعه داده شده است. اين مي تواند به روابط متقابل بين برنامه ريزي مديريت زباله جامد شهري و كنترل انتشار گازهاي گلخانه اي بپردازد. يك راه حل تعاملي براي حل مدل برنامه‌ريزي عدد صحيح فازي بر اساس ترجيحات عدم قطعيت گريز تصميم گيرندگان بر حسب سطح ضرورت مورد نظر تصميم گيرندگان استفاده مي شود، كه نشان دهنده درجه قطعيت هدف نادقيق است. از سوي ديگر براي مواجهه با انعطاف پذيري مدل از رويكرد پارامتريك استفاده و مدل انعطاف پذير به يك مدل پارامتريك قطعي تبديل مي شود. مدل برنامه‌ريزي عدد صحيح فازي براي يك مسئله برنامه ريزي فرضي زباله جامد شهري، كه در آن طرح هاي تصميم گيري بهينه براي گسترش تسهيلات و ضايعات استفاده شده، تعريف شده است. نتايج نشان مي دهد كه اعتبار انتشار گازهاي گلخانه اي مي تواند هزينه كل سيستم را از طريق تخصيص مجدد اعتبار انتشار گازهاي گلخانه اي در كل سيستم مديريت زباله جامد شهري كاهش دهد. اين براي تصميم گيران براي تعيين موثر مجوزهاي انتشار گازهاي گلخانه اي مجاز در عمل مفيد خواهد بود.