ابزاربندي و رفتارنگاري تونل حكيم در دوران ساخت

Instrumentation and Monitoring of Hakim tunnel during construction

با توجه به افزايش جمعيت شهرها، تعداد خودروها و وسايل حمل و نقل عمومي، مسئله ترافيك وسايل نقليه، يكي از چالش هاي فرا روي كارشناسان برنامه ريزي و مديريت شهرها مي باشد. اهميت اين مسئله در كلان شهرهايي مثل تهران كه علاوه بر تراكم جمعيت بالا، طبق آمار و ارقام موجود، تعداد 3 ميليون نفر مسافر روزانه دارند بيشتر نمود پيدا مي كند. ظرفيت حمل و نقل جاده-اي (خياباني) به دليل محدوديت در استفاده از فضاهاي روي سطح زمين، محدود شده است. لذا در چند سال گذشته تلاش ها در جهت انتقال بخشي از ترافيك اين شهر به فضاهاي زيرزميني معطوف شده است. يكي از مهم ترين مسائل تونل سازي در فضاهاي شهري، اثرات نامطلوب آن بر روي سازه هاي سطحي و بخصوص در زمين هاي نرم و مناطق متراكم مي باشد. ابزاربندي و رفتارنگاري ژئوتگنيكي بعنوان يك ابزار مهم در شناخت رفتار سازه و كنترل آن در حين اجرا و بهره برداري مي باشد كه با توجه به شرايط پروژه، روش اجراي نصب ابزاردقيق بسيار مهم مي باشد. بزرگراه حكيم يكي از بزرگراههاي اصلي كلان شهر تهران به طول 9 كيلومتر است كه از محل اتصال بزرگراه رسالت و بزرگراه كردستان بعد از تونل رسالت آغاز مي شود و در بزرگراه لشگري به پايان مي رسد. تونل دوقلو حكيم با سطح مقطع حفاري 186 مترمربع و طول كلي 3256 متر به روش NATM / SEM در منطقه جنگلي چيتگر احداث شد كه بصورت مرحله اي حفاري و نگهداري شد. براي ابزاربندي و رفتارنگاري اين تونل از نشست سنج سطحي، اكستنسومتر و تارگت هاي ژئودزي استفاده شده است. در اين مطالعه رفتار و نشست سطحي و زير سطحي محيط اطراف تونل بررسي شدند كه نتايج بدست آمده از ابزاربندي تونل حكيم علاوه بر اينكه نشان مي دهد مراحل حفاري و نگهداري بخوبي انجام شده است، رفتار و اثر هر مرحله از حفاري را به درستي نشان مي دهد.