نقش كنترل ساختاري گسل نصرت آباد در كانه زايي مس مرتبط با ليستونيت هاي منطقه چاه بريش، شمال غرب زاهدان، شرق ايران

Structural controllng of the Nosrat-Abad fault on Cu ore mineralization in the listvenites, Chah-Brish area, NW of Zahedan, Eastern Iran

ليستونيت هاي شرق ايران در راستاي پهنه هاي گسلي محصور كننده تراشه ها و عدسي هاي پريدوتيت هاي گوشته اي مجموعه هاي افيوليتي-آميزه افيوليتي رتوك، نه و خاش تشكيل شده اند. اين پريدوتيت هاي عمدتا هارربورژيتي به طور جانبي به سرپانتينيت هاي كربناتي شده و ليستونيت تبديل شده اند. ليستونيت هاي حاوي كانه زايي مس محدوده معدني چاه بريش در بخش جنوبي كوهزاد شرق ايران، شمال غرب زاهدان، در راستاي پهنه گسلي نصرت آباد بوجود آمده اند. هدف اين پژوهش، بررسي نقش ساختارها در تشكيل اين ليستونيت ها و مدل زايشي كانسار مورد مطالعه است. بر اساس تركيب شيميايي، ليستونيت هاي اين منطقه را مي توان به انواع كربناتي، سيليسي-كربناتي و سيليسي تفكيك كرد. عدسي ها و رگه هاي ليستونيتي كربناتي و كربناتي-سيليسي حاوي كانه هاي مس با شيب نسبتا زياد (حدود 70-75 درجه) به سمت شمال شرق در پهنه هاي برشي توسعه يافته در متاهارزبورژيت ها يا مرز تماس آن ها با مجموعه فليش دگرگون شده كرتاسه-ائوسن (مجموعه خاش) تشكيل شده اند. در واقع، كانه زايي مس در ليستونيت هاي پهنه گسلي نصرت آباد به عنوان يك ساختار دوپلكس ترافشارشي راستالغز راست بر با راستاي غالب NNW-SSE انجام شده است. اين فرآيند با دگرساني هاي كربناتي، سيليسي، ليمونيتي-هماتيتي و آرژيليك همراه بوده است. كانه زايي مس به احتمال ناشي از توده هاي گرانيتوييدي بوده كه شواهد آن با دايك هاي آپليتي و اپوفيزهاي كوارتز-فلدسپاتيك شديدا دگرسان شده شمال محدوده تاييد مي شود. با توجه به فقدان ساخت و بافت دگرگوني در ليستونيت هاي چاه بريش به همراه تمركز آن ها در متاافيوليت هاي برشي شده كرتاسه، به احتمال زياد تشكيل اين ليستونيت ها بعد از دگرگوني آميزه افيوليتي نهبندان در آخرين مراحل تصادم يا پس از تصادم كوهزاد شرق ايران بوده است.