مقايسه الگوي هندسي شكستگيهاي سطحي و زيرسطحي يكي از ميادين نفتي جنوب غرب ايران با استفاده از لاگ تصويريFMI و داده هاي سنجش از دور

Comparison of the geometric patterns of surface and subsurface fractures of one of the oil fields in southwest Iran, using FMI image log and remote sensing data

مطالعه سيستم هاي شكستگي، شناخت هندسه و نحوه گسترش مكاني آنها در سطح و عمق در توسعه ميادين نفتي اهميت زيادي دارد. در اين مطالعه با استفاده از تصاوير ريزمقاومت سازندي (FMI) به عنوان داده زيرسطحي، شكستگي‏هاي طبيعي و القايي مرتبط با چين‌ خوردگي و گسلش منطقه‌اي، جهت‌گيري، تراكم، مقدار شيب و روابط آنها با زمين ساخت منطقه مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين از تصاوير ماهواره اي Aster به عنوان داده سطحي جهت بارزسازي خطوارهها، هندسه آنها و روابط اين شكستگيها با زمين ساخت منطقه استفاده شده است. با وجود پيچيدگي هاي زمين شناسي ميدان مورد مطالعه، جهت گيري شكستگي‏هاي سطحي و زيرسطحي رابطه روشني را با محور چين خوردگي محلي نشان داده و در برخي موارد به نظر مي‌رسد كه بيشتر به جهت تنش حداكثر افقي و در محل كنوني يا گسلش امتداد لغز محلي مرتبط باشند. شكستگي هاي سطحي به دليل فعاليت و ارتباط آن‌ها با تنش تكتونيكي منطقه‌اي و نه فرآيندهاي محلي كم‌عمق، منحصر به فرد هستند. نوع غالب خطواره ها تقريبا موازي با جهت كوتاه شدگي و در راستاي NE-SW قرار دارند كه داراي ماهيت كششي هستند و با گسلش امتدادلغز انطباق سينماتيكي دارند. نوع دوم با تراكم كمتري در راستاي تنش كمينه افقي بوده و جزو شكستگي هاي عرضي در نظر گرفته مي شوند.

The study of fracture systems, knowledge of their geometry, and their spatial expansion in surface and depth are very important in the development of oil fields. In this study, using FMI image logs as subsurface data, natural and induced fractures related to regional folding and faulting, their orientation, density, slope value, and their relationships with the tectonics of the area under investigation are examined. Also, Aster satellite images have been used as surface data to highlight the lines, their geometry, and the relationships of these fractures with the region s tectonics. Despite of the geological complexities of the studied field, the orientation of the surface and subsurface fractures shows a clear relationship with the local folding axis, and in some cases, it seems that it is more in the direction of maximum horizontal stress and related to local strike-slip faults. Surface fractures are unique because of their activity and connection with regional tectonic stress, not shallow local processes. The dominant type of lineaments are located almost parallel to the shortening direction and in the NE-SW direction, which have a tensile nature and are kinematically compatible with strike-slip faulting. The second type, with less density is in the direction of minimum horizontal stress and is considered as transverse fractures.