تجارب جهاني مديريت مصرف آب با استفاده از كم آبياري

با توجه به افزايش جمعيت جهان و تقاضاي مصرف آب مديريت مصرف آب در بخش كشاورزي به عنوان بزرگترين مصرف كننده آب شيرين در دنيا، راهكاري مناسب در راستاي كنترل معضلات بحران آب محسوب مي گردد. بر اساس تحقيقات انجام شده در زمينه سازگاري با كم آبي و راهكارهاي مواجهه با آن روش هاي مديريت آبياري از طريق كم آبياري در مزارع و باغات يكي از متداول ترين راهكارها مي باشند. كم آبياري مي تواند سبب افزايش افزايش بهره وري توليد و اقتصادي از طريق بهبود عملكرد و كيفيت ميوه، صرفه جويي در هزينه ها، حل مشكلات خاك، كاهش فرسايش، افزايش مقاومت گياه و كنترل آفات و بيماري ها گردد. كم آبياري سبب افزايش توسعه ريشه درختان شده و امكان استفاده از آب و مواد مغذي براي گياه در اعماق پايين تر فراهم مي شود. همچنين با توجه به توسعه ريشه گياه از آبشويي مواد غذايي به آب هاي زيرزميني و آلودگي آن ها جلوگيري به عمل مي آيد. بايد توجه داشت كه در واقعيت به دليل عدم مطالعات كافي در زمينه نحوه كم آبياري هنوز اين روش به عنوان يك استراتژي اساسي در جهت حفظ آب و افزايش بهره وري مورد استفاده قرار نمي گيرد و اين امر اهميت انجام تحقيقات در زمينه كم آبياري تحت شرايط مختلف آب و هوايي و شرايط خاك را نشان مي دهد.