تجارب جهاني استفاده از مدل DSSAT در كشاورزي

تقاضا براي توليدات بخش كشاورزي در سطح جهان با افزايش جمعيت به‌شدت افزايش ‌يافته است و در آينده نيز بيشتر خواهد شد. در مناطق خشك و نيمه خشك آب مهم ترين عامل محدودكننده، توسعه كشاورزي است. براي افزايش صرفه جويي و بهره وري در مصرف آب، بايد سناريوهاي مختلف آبياري، كودهي و... بررسي گردد. آزمايش‌هاي مزرعه‌اي زمان‌بر و مشكل و تعيين كميت اثرات آبياري و تاريخ و مقدار كوددهي بر رشد محصول در شرايط مختلف آب‌وهوايي و براي هر ژنوتيپ، نوع خاك، و معيارهاي زراعي در مناطق و سال هاي مختلف بسيار دشوار است. مدل‌سازي سيستم‌هاي زراعي ابزار مفيدي براي بررسي اثرات تغييرپذيري آب و هوا و استراتژي‌هاي مديريت بر بهره‌وري محصول، كارايي استفاده از منابع و اثرات زيست‌محيطي سيستم‌هاي كشاورزي است. در اين مطالعه به بررسي تجارب جهاني استفاده از مدل DSSAT در در كشاورزي پرداخته شد. تحقيقات مختلفي در سطح جهان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بهينه سازي شيوه هاي مديريت بر اساس رويكرد مدلسازي، با مدل DSSAT مي تواند براي تصميم گيري در برنامه ريزي بهترين شيوه هاي مديريت، در راستاي تلاش براي افزايش بهره وري و صرفه جويي در مصرف آب، بهبود كارايي مصرف مواد مغذي و حفظ ردپاي توليد پايدار محصول مفيد باشد.