تبيين «ايمان به غيب» شهدا در آموزش

هدف «سند تحول بنيادين» آموزش و پرورش دستيابي به مراحلي از حيات طيبه است كه پنج عنصر تفكر، ايمان، علم، عمل و اخلاق را مدنظر قرار دارد و بنابر اين هدف كلي، آموزش و پرورش در مدارس شكل مي گيرد. شهداي گرانقدر ميهن از جمله انسان هاي كمال يافته با حيات طيّبه اي هستند كه هر پنج عنصر را در وجود خود و زندگي خود به كار بردند؛ لذا توجه به نحوة زندگي اين انسان هاي والا و الگوسازي آن ها براي دانش آموزان در امر آموزش ، دستيابي به هدف متعالي آموزش را سهل و آسان مي نمايد. در اين پژوهش سعي شده است تا به روش توصيفي عنصر ايمان در شهداي گرانقدر كشور بالاخص «ايمان به غيب» آن ها در آموزش تبيين شود. «ايمان به غيب» از جمله موارد ايمان در دين مبين اسلام است كه در امر آموزش تا حدودي مغفول مانده است. امدادهاي غيبي، توسل به معصومين(ع) كه از مصاديق «ايمان به غيب» مي باشند در زندگينامه و خاطرات شهدا بسيار ذكر شده است كه نشان دهندة يقين و ايمان قلبي آن-ها مي باشد. اگر اين امور براي دانش آموزان تبيين شوند آن ها با دين آسماني اسلام ارتباط عميق تري برقرار مي كنند. گنجاندن خاطرات مربوط به امداد غيبي در كتب درسي، ذكر امدادهاي غيبي و عنايت معصومين(ع) به شهدا در مدارس در قالب برگزاري مسابقه، نمايشگاه كتاب، دعوت راوي هاي دفاع مقدس به مدارس،بيان خاطرات دانش آموزاني كه با عنايت شهدا متحول شدند، برگزاري اردو هاي راهيان نور و ... از جمله راهكارها براي تبيين «ايمان به غيب» شهدا در امر آموزش مي باشد.