شرايط صلح عادلانه از منظر نهج‌البلاغه

صلح و وحدت از ديرباز آرمان بشر بوده و با او زاده شده و آرمان فطري اوست. اصول و چهارچوب برقراري صلح و زندگي مسالمت‌آميز در جوامع و انديشه‌هاي مختلف بين‌المللي خصوصاً در جامعه اسلامي از الگوي واضحي پيروي مي‌كند و خداوند در قرآن صراحتاً، صلح را خير معرفي كرده و آن را برتر مي‌داند و حضرت علي7 در نهج‌البلاغه اهميت صلح، مباني و شرايط برقراري آن را فرموده و مهم‌تر از آن، در شيوه زندگي خود نيز به اين اصول پايبند بوده‌اند. صلحي كه همواره موردنظر حضرت علي7 بوده، صلحي است كه در سايه عدالت به وجود مي‌آيد، عدالتي كه گاهي به بهاي جهاد تمام مي‌شود. مقاله حاضر به شيوه توصيفي ـ تحليلي و با منابع كتابخانه‌اي قصد دارد به دو پرسش؛ «شرايط و شاخص‌هاي صلح عادلانه از منظر نهج‌البلاغه چيست؟ مكتب علوي در مفهوم صلح عادلانه تا چه حدي با مكاتب بين‌المللي و اسلامي هم راستا است؟» پاسخ دهد. آنچه كه در نهايت حاصل شده آن است كه مكتب علوي چندين هزار سال پيش تركيبي ناب و كامل از تمام اصول روابط بين‌الملل و صلح عادلانه را عرضه داشته است و اين اصول مي‌توانند هم در جوامع اسلامي و هم جهاني وحدت و همدلي را به ارمغان آورند.