بهره گيري از ظرفيت قطعنامه‌هاي شوراي امنيت عليه اسرائيل؛ راهكار حمايت كشورهاي اسلامي از مردم مظلوم فلسطين و تقابل با رژيم غاصب صهيونيستي

در چارچوب دفاع از حقوق ملت فلسطين و تقويت جبهه‌ي مقاومت، به موازات اقدامات هوشمندانه‌ي نظامي‌و تلاش‌هاي گسترده و فراگير سياسي و رسانه‌اي، تبيين و ارائه‌ي راهكارهاي حقوقي و به تبع آن بهره مندي از ظرفيت‌هاي «حقوق بين الملل» نيز از اهيمت به سزايي برخوردار است. امروزه در كنار منابع اصلي و فرعي حقوق بين الملل (شامل معاهدات، عرف بين المللي، اصول كلي حقوقي، دكترين و رويه قضايي)، «قطعنامه‌هاي نهادهاي بين المللي» و در رأس آن قطعنامه‌هاي صادره از سوي ارگان‌هاي سازمان ملل متحد به عنوان يكي از منابع حقوق بين الملل مورد توجه قرار گرفته است. در چارچوب نظام ملل متحد، هرچند اقدامات «مجمع عمومي» در محكوميت اقدامات اسرائيل عليه فلسطينيان در قياس با ساير اركان و ارگان‌ها ابعاد بسيار گسترده تري داشته است، لكن از آن جايي كه‌اين قطعنامه‌ها در كنار قطعنامه‌هاي ديگر نهادهاي بين المللي؛ همانند «شوراي حقوق بشر» ماهيتي «توصيه‌اي» دارند از ضمانت اجراي لازم برخوردار نبوده است. در اين رابطه، تبيين و تحليل قطعنامه‌هاي «شوراي امنيت» (كه داراي ضمانت اجرايي قوي‌تر است) از آن جايي كه اولا مي‌تواند در محاكم حقوقي بين المللي، به ويژه «ديوان كيفري بين المللي» (ICC) مورد استناد قرار گيرد و ثانيا تشريح مفاد اين قطعنامه‌ها به منظور ايجاد يك اجماع بين المللي عليه اقدامات اسرائيل نقش به سزايي دارد، حائز اهميت است. اين در حاليست كه از سويي بسياري از قطعنامه‌هاي متضمن محكوميت اسرائيل از سوي ايالات متحده آمريكا وتو شده (كه عدد آن تا كنون به 44 مورد رسيده است) و از سوي ديگر رژيم صهيونيستي تا كنون مفاد هيچ يك از قطعنامه‌هاي مصوب نهادهاي بين المللي را به طور مؤثر اجرا ننموده و بر همين اساس موضوع چندين قطعنامه‌ي شوراي امنيت «محكوميت اسرائيل به جهت بي توجهي گسترده به قطعنامه‌هاي قبلي اين شورا» بوده است. بر همين مبناست كه از اين رژيم به عنوان بزرگ‌ترين ناقض قطعنامه‌ها و مقررات بين المللي ياد مي‌شود. با هدف تقويت جريان مقاومت فلسطين، در مقاله‌ي حاضر به ارائه‌ي 52 راهكار عملياتي پرداخته شده است.