معناشناسي، روش‌شناسي و راهكار عملي تقريب بين مذاهب اسلامي از نگاه آيت الله العظمي بروجردي;

توجه به تقريب ميان مذاهب اسلامي جزء ضروريات جهان اسلام در دوره كنوني بشمار مي‌آيد. به نظر مي‌رسد يكي از بهترين الگوها براي تقريب ميان مذاهب توسط آيت الله العظمي بروجردي; ارائه شده است. در اين مقاله با روش توصيفي – تحليلي الگو مزبور در سه بخش تبيين گرديد؛ معناشناسيِ تقريب، روش‌شناسي تقريب و راهكار عملي تقريب ميان مذاهب اسلامي. روشن گرديد كه تقريب مذاهب از نظر آيت الله بروجردي ره، دست كشيدن شيعيان و اهل‌سنت از مذاهب خويش و كنار گذاشتن تمام اصول اعتقادي و چشم‌پوشي از مباني مذهبي خويش نيست، بلكه به معناي زندگي دوستانه در كنار يك‌ديگر و رعايت حقوق همديگر و نزديك شدن قلبي و عملي امت اسلامي است. روش مورد نظر ايشان براي رسيدن به تقريب مذاهب عبارتند از؛ 1) تربيت طلاب با رويكرد تقريبي (تبيين تقريب و تاكيد بر آن در ميان طلاب و احياي آن، تاكيد بر فقه مقارن در ميان طلاب شيعه و سني و احياي روش قدما در اين باب، برخورد با افراطي‌گري و هتاكي به مقدساتِ ساير مذاهب، 2) برقراري ارتباط با فرهيختگان و صاحب نفوذان در ميان اهل سنت، 3) حل مسائل اختلافي فقهي مذاهب با تمسك به ادله مشترك در منابع شيعه و سني، 4) داشتن باور عميق قلبي به تقريب. همچنين آيت الله بروجردي راهكار عملي درتحقق تقريب مذاهب اسلامي را اين مي‌دانستند كه امت اسلامي بايد به سمت همگرايي عملي و تقريب فقهي مذاهب حركت كند. در راستاي تحقُّق اين امرِ ضروري، آنچه مفيد و سودمند است، مراجعه به اهل بيت: به عنوان منبع و مأخذ مشترك و مورد قبول تمام مذاهب اسلامي براي دريافت احكام و دستورات عملي اسلام مي‌باشد.