نمود فضايل اخلاقي در همزيستي مسلمانان و اخوت اسلامي (بر مبناي مؤلفه‌هاي بينشي اهل سنت)

مقاله پيش رو مي‎كوشد با رويكرد معني‌شناسانه و با تكيه بر مؤلفه‌هاي بينشي و بنيادين اهل‌سنت به بحث در خصوص اخوت اسلامي و فضايل اخلاقي در همزيستي مسلمانان بپردازد. شيوه كار در اين مقاله بر مبناي مطالعه كتابخانه‌اي و به روش تحليلي ـ توصيفي گفتمان‌مدارانه است. مطالعات اين مقاله نشان مي‌دهد، از ويژگي‌هاي اخلاقي جامعه‌اي سالم، رشد يافته و به هم پيوسته گسترش خوي و منشِ اسلامي است. بر اين اساس، مروري بر جايگاه اخلاق در اسلام به‌ويژه الگوپذيري از اخلاق پيامبر و علم به برادري مسلمانان و اصلاح در بين مسلمانان در ايجاد اخوت و انسجام اسلامي و همزيستي مسلمانان تأثير شگرفي دارد. همچنين يافته‎ هاي مقاله نشان مي‌دهد اگر توسعه جامعه در گرو امنيت باشد، امنيت نيز با همدلي، صلح، دوستي و برادري به دست مي‌آيد و احكام اخلاقي مبتني بر مصادر اسلامي نشانگر وظيفه يك مسلمان نسبت به برادر ديني خود است كه فصل بزرگي از معارف اصيل اسلامي را مي‌نماياند.