تبيين نشانگرهاي سبك زندگي علوي به منظور پيشگيري از اختلافات اجتماعي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تببين نشانگرهاي اخلاقي در سيره علوي براساس نامه‌هاي نهج البلاغه به منظور پيشگيري از اختلافات و تنشهاي اجتماعي انجام گرفته است. اين پژوهش به روش كيفي با رويكرد تحليل مضمون به شيوه قياسي به جستجوي مضامين مرتبط با اين مؤلفه‌ها در متن 79 نامه از نامه‌هاي حضرت علي7 كه در نهج البلاغه ذكر شده‌اند، انجام پذيرفت. در اين پژوهش يافته‌هاي حاصل از پژوهش در مرحله ابتدايي 1279 مضمون بود كه بعد از حذف كدهاي مشترك و اضافه در مرحله دوم 1211 مضمون استخراج شد و در نهايت 135 مضمون كليدي، 32 مضمون يكپارچه و 2 مضمون كلان در خصوص آموزه‌هاي اخلاقي معرفي شد. نتايج حاصل شده در قالب ماتريس مضامين و شبكه مضامين تحليل گرديد و نشانگرهاي هنجارهاي اخلاقي عبارتند از: اجتماعي، فردي، ديني، آموزشي، خانوادگي، مديريتي، مالي و نشانگرهاي هنجارهاي رفتاري عبارتند از: اجتماعي، فردي، ديني، آموزشي، مديريتي، و مالي از ماتريسها اين نتيجه حاصل شد كه در در بخش ارتباط ميان دو مؤلفه اخلاق نظري و اخلاق عملي بيشترين ارتباط ميان نشانگرهاي اجتماعي، فردي، ديني، خانوادگي، از مؤلفه هنجارهاي اخلاقي و شاخص فردي از مؤلفه رفتار اخلاقي، برقرار مي‌باشد و در نهايت با توجه به شاخصهاي پژوهش ازائه شده، پيشنهاداني ارائه شد.