جايگاه و نقش تاريخي ديپلماسي فرهنگي سازمان همكاري اسلامي در پشتيباني از مبارزه ملل اسلامي

سازمان كنفرانس اسلامي‌كه در سال 2011/ 1390 به سازمان همكاري اسلامي‌تغيير نام داد، در واكنش به شكست اعراب در جنگ 1967/ 1346 و در پاسخ به حادثه آتش زدن مسجدالاقصي در 1969/ 1347 از جمع 57 كشور پديد آمد، به دومين سازمان غيردولتي بين المللي تبديل گرديد. اين سازمان، طي فراز و نشيب‌هاي بسيار، ناكارآمدهاي و كارآيي‌هاي فراواني را به نمايش گذاشت اما علي رغم توليد آثار متعدد در تبيين اين كارآمدي‌ها و ناكارآيي‌ها همچنان برخي از وجوه كاركردي آن از جمله: نقش ديپلماسي فرهنگي سازمان در روند تاريخي آن، از ابهام و ايهام برخوردار است، لذا نمي‌دانيم در منظر تاريخي، ديپلماسي فرهنگي سازمان از چه نقش و جايگاهي در پشتيباني از مبارزه ملل اسلامي‌برخوردار است؟ احتمالا موفقيت‌ها و شكست‌هاي ناشي از كاربست ديپلماسي فرهنگي در سازمان، به كارگيري دقيق تر ديپلماسي فرهنگي را گوشزد مي‌كند. تجربه نشان از رصد ديرهنگام ديپلماسي فرهنگي و كاربست نامتوازن و غيردقيق آن در سازمان دارد كه مانع از بهره گيري از اغلب ظرفيت‌هاي ديپلماسي فرهنگي براي ارتقاء همكاري اسلامي‌در پشتيباني از مبارزه ملل اسلامي‌شده است، از اين رو، هدف اين مقاله، تبيين تاريخي جايگاه و نقش ديپلماسي فرهنگي در سازمان همكاري اسلامي است تا نشان دهيم كه تعميق ديپلماسي فرهنگي در تحقق اهداف سازمان، يك امر حياتي و كليدي است، تنها در اين صورت است كه سازمان خواهد توانست در جهت تسكين و درمان دردها و آلام جهان اسلام، قدم‌هاي مؤثرتري بردارد و زمينه‌هاي ارتقاء قدرت و بسترهاي شكوفايي و پيشرفت جهان اسلام را فراهم آورد