نقش دانشگاه در تمدن سازي نوين اسلامي و وحدت اسلامي

بسياري از چالش‌هاي بشر امروز در علوم زيستي و فناوري، تغييرات آب و هوايي، پديده ريزگردها، آلودگي محيط زيست، كشتارهاي جمعي و پديده‌هاي مخرب سياسي و اجتماعي و نظامي مثل كشتارهاي گسترده در جنگ جهاني اول و دوم، هيروشيما، ناكازاكي، ويتنام و ظهور داعش ناشي از نگاه غيرتوحيدي و اومانيستي منفعت طلبانه به عالم هستي است. از نظر قرآن يك پيوستگي سيستمي تعريف شده ميان همه موجودات جهان و انسان و آفريدگار هستي وجود دارد. كشف نگاه توحيدي به نظام هستي و موجودات عالم و نوع رابطه ميان آنها پيش نياز هر حركت علمي جهت دستيابي به تمدن اسلامي است. پيروزي انقلاب اسلامي و شكل‌گيري نظام اسلامي و مواجهه با چالش‌ها و تهديدهاي پيش رو سبب شده است تا در ايران مطالعات تمدني گسترش يابد. در اين ميان نقش دانشگاه به عنوان محور مهم توليد علم و تمدن سازي نوين اسلامي و وحدت اسلامي از اهميت اساسي برخوردار است.در پژوهش حاضركه به شيوه توصيفي و تحليلي و به استناد منابع كتابخانه‌اي است؛ به اين سوال پاسخ مي‌دهد كه نقش دانشگاه در تمدن سازي نوين اسلامي و وحدت اسلامي چيست؟ فرضيه مطرح آن است كه اساتيد دانشگاه براي بلوغ فكري و تمدني و هدايت هوشمندانه دانشجويان در تلاطم فكري و فرهنگي حاكم بر جامعه و جهان، لازم است راهبرد توانمندسازي دانشجويان را مورد توجه قرار دهند كه پيامد آن ارائه الگويي در راستاي توانمندسازي دانشجويان براي ورود به عرصه توليد علم و تداوم جريان تمدن‌ساز علمي ايران و وحدت اسلامي خواهد بود.