بررسي و تحليل دو فرش شكارچرخ و بشريت از آثار طراح فرش اصفهاني، عيسي‌خان بهادري

طرح‌هاي سنتي ايراني بر مبناي گردش‌هاي اسليمي و ختايي پس از عصر شاه عباس كبير، كاربردي عام در تمام آثار و اشياء ايراني پيدا كرد. هنرمندان اصفهان بر روي بناها و مساجد و كاشي‌كاري‌ها و قلمزني و حتي بر جلد كتاب‌ها، مينياتور، تذهيب و نقش قالي از اين طرح‌ها استفاده مي‌كردند.عيسي بهادري (1365-1284) يكي از افرادي است كه آموزش طراحي، نقشه كشي و بافت فرش را به روش علمي و منسجم در طي مدت طولاني هدف كار خويش قرار داد. در اين مقاله ويژگي‌هاي سبك طراحي عيسي بهادري با مطالعه دو فرش شكارچرخ و بشريت مورد بررسي و تحليل قرار مي‌گيرد. سؤالات اساسي مقاله اين چنين تبيين مي‌شود؛ 1) طراحي فرش استاد عيسي بهادري چه ويژگي‌هايي دارد؟ 2) مهم‌ترين شاخصه‌هاي تصويري دو فرش با توجه به موضوع اين دو فرش چيست؟ نتايج مشخص مي‌كند كه هنرمندان اصفهان، ادامه دهنده مكتب علي هروي و كمال الدين بهزاد بودند. عيسي بهادري داراي سبك خاص خود بوده و براي اولين بار از مفاهيم عرفاني و نمادين در طراحي قالي‌ها استفاده كرده است. شاخصه تصويري فرش بشريت عيسي خان بهادري، نقش‌مايه انسان است كه همچنين در فرش شكار چرخ اين شاخصه در ترنج مشاهده مي‌شود. نقش‌مايه هاي پلنگ، مرغابي، عقاب و غزال نيز در طراحي فرش‌هاي عيسي‌خان ديده مي‌شود كه بر نمايش زمين، آسمان و رخداد پديده‌هاي طبيعي تاكيد دارند.