تأثير سرمايه­ هاي فكري بر عملكرد فردي با در نظر گرفتن متغير ميانجي تسهيم دانش (مورد مطالعه: سازمان بازرسي شهرداري تهران)

سرمايه فكري، موضوع جديدي است كه به لحاظ نظري در چند ساله اخير در سطح جهاني مطرح شده است. اما از آن جايي كه منبعي پر ارزش براي كشورها و سازمان­ها به حساب مي­آيد، ميزان رشد و توسعه آن به سرعت در حال تبديل شدن به شاخص توسعه يافتگي كشورهاست. اين پژوهش با هدف تعيين تأثير سرمايه ­هاي فكري بر عملكرد فردي با در نظر گرفتن متغيير ميانجي تسهيم دانش انجام پذيرفته است. پژوهش مذكور از نظر مسير به صورت كمي توصيفي پيمايشي، از نظر هدف كاربردي و از نظر اجرا به صورت اسنادي بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي كارمندان بازرسي شهرداري تهران هستند كه در زمان پژوهش در محل حضور داشتند. تعداد كل سازمان بازرسي 520 نفر مي­باشند كه با استفاده از فرمول كوكران 220 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده­اند. از پرسشنامه سرمايه فكري نظريه بونتيس و همكاران (2000) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد و به صورت كلي پايايي ابزار با الفاي 92/0 بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده­ها و آزمون فرضيه­ها از روش تحليل مسير و معادلات ساختاري با استفاده از ابزار ليزرل استفاده شده است. نتايج نشان مي­دهد كه سرمايه ساختاري، سرمايه انساني و سرمايه اجتماعي بر عملكرد فردي با در نظر گرفتن متغير ميانجي تسهيم دانش تأثير دارد.