تحليل نابرابري فضايي شاخص­ هاي آموزشي در هر يك از استان­هاي كشور و رتبه بندي آن ها در دوره

بهره مندي اعضاي جامعه از سطح قابل قبولي از امكانات و خدمات آموزشي، بنيان اصلي توسعه هر جامعه­اي را تشكيل مي­دهد. برقراري تعادل و توازن ميان كميت و كيفيت شاخص ­هاي آموزشي بر اساس نياز افراد جامعه، ضمن ايجاد عدالت در دسترسي به خدمات آموزشي و توسعه علم و دانش در سطح جامعه، صرفه ­جويي در تخصيص امكانات و خدمات آموزشي را به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي در جهت تحليل و ترسيم سيماي فضايي نابرابري شاخص­هاي آموزشي در كشور و رتبه­ بندي عملكرد آموزش در دوره شيوع كوويد19، در بين استان هاي كشور مي­باشد. اطلاعات مورد نياز، در ابتدا با تكيه ­بر داده­ هاي اداره ­برنامه­ ريزي­و­فناوري ­اطلاعات، تحت ­نظر وزارت­آموزش­و­پرورش در سال­تحصيلي 1399-1400 براي محدوده مطالعاتي 31 استان كشور گردآوري شده وسپس از طريق نرم افزارهاي آماري Excel مورد تجزيه و تحليل قرارگرفته اند. رتبه بندي عملكرد آموزش در دوره شيوع كوويد19 در بين استان هاي كشور، از طريق تكنيك تركيبي تاپسيس و آنتروپي شانون صورت گرفته است و نتايج توسط نرم افزارSpss26 از نظر وضعيت عملكرد آموزشي، سطح بندي و در نرم افزار Arc Gis به تصوير درآمده است. نتايج پژوهش بيان­گر وجود نابرابري ميان استان­هاي كشور به لحاظ برخورداري از شاخص­هاي آموزشي است. بطوريكه سه استان مازندران، مركزي و گيلان به ترتيب با ضريب 971/0 ،955/0 و 941/0 با عملكرد آموزشي قوي، در رتبه ­هاي اول تا سوم و استان­هاي خراسان رضوي و سيستان وبلوچستان به ترتيب با ضريب 568/0 و 0003/0 با عملكرد آموزشي ضعيف، در پايين­ترين رتبه­ ها قرار گرفته ­اند كه با توصل به آموزش از راه دور در شرايط همه گيري كوويد19، همچنان نابرابري در دسترسي به آموزش به قوت خود ميان استان­هاي كشور پابرجاست و عدم دسترسي به زيرساخت هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، مازاد بر كمبودهاي پيشين، شرايط را دشوار كرده است.