اثر سرمايه­ هاي فكري بر عملكرد كاركنان در سازمان بازرسي شهرداري تهران با نقش ميانجي تسهيم دانش

هدف اين پژوهش، بررسي و كشف اثر سرمايه ­هاي فكري بر عملكرد كاركنان در سازمان بازرسي شهرداري تهران با نقش ميانجي تسهيم دانش است. در پژوهش حاضر، از روش اسنادي- ميداني و توصيفي- پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش حاضر 520 نفر از كارمندان بازرسي شهرداري تهران هستند كه در زمان پژوهش در محل حضور داشتند. با استفاده از روش نمونه ­گيري تصادفي ساده با فرمول كوكران، نمونه آماري 220 نفر انتخاب شده­اند. براي جمع ­آوري اطلاعات از جامعه آماري و به منظور آزمون فرضيه ­هاي تنظيم شده اين پژوهش، از پرسشنامه استاندارد، استفاده گرديده است. اين پرسشنامه براي سرمايه فكري با استفاده از نظريه بونتيس و همكاران (2000) مورد استفاده قرار گرفته است. براي آزمون پايايي پرسشنامه، از روش آلفاي كرونباخ استفاده شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ­هاي بدست آمده از پرسشنامه­ هاي جمع ­آوري شده از روش­هاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ­ها و آزمون فرضيه­ ها از روش تحليل مسير و معادلات ساختاري با استفاده از ابزار ليزرل استفاده شده است. نتايج نشان مي­دهد كه ابعاد سرمايه فكري شامل سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي و سرمايه ساختاري به صورت مستقيم بر عملكرد كاركنان در سازمان بازرسي شهرداري تهران با در نظر گرفتن متغير ميانجي تسهيم دانش تأثير دارد. با توجه به تأثير سرمايه انساني بر عملكرد كاركنان توصيه مي­گردد تا سازمان در ابتداي مسئوليت­ها، آگاهي­هاي لازم در مورد هر سمتي را بازگو نمايد. همچنين مي­توان پيشنهاد داد كه سازمان مي­تواند به صورت گروهي افراد متخصصي را پرورش دهد.