ضرورت آموزش محيط‌زيستي جوامع محلي در ساختارهاي حكمراني محيط‌زيست براي مقابله با تغييرات اقليمي

در دهه‌هاي اخير، بحران تغييرات اقليمي به يكي از بزرگترين چالش‌هاي جهاني تبديل شده است كه تأثيرات گسترده‌اي بر جوامع مختلف انساني داشته است. اين تحولات غيرقابل‌انكار، بر كليه بخش‌هاي جامعه اثر گذاشته و نياز به رويكردهاي نوين براي مقابله با آنها را بيش‌ازپيش محسوس مي‌سازد. يكي از اين رويكردها، توجه به جوامع محلي و نقش برآوردهاي آموزشي در تقويت قدرت اين جوامع براي سازگاري با تغييرات اقليمي است. در اين مطالعه، به بررسي اهميت و تأثير آموزش در جوامع محلي از منظر تغييرات اقليم پرداخته شده است. روش پژوهش، توصيفي- تحليلي و از طريق مطالعات ميداني انجام شد. در منطقه مطالعاتي با برگزاري و اجراي كارگاه آموزشي ويژه جوامع محلي مطالعه تكميل گرديد. پيش از برگزاري كارگاه، دانش محيط‌زيستي افراد ارزيابي گرديد، پس از برگزاري كارگاه آموزشي نيز، اثرات برگزاري اين كارگاه تحليل و بررسي شد. نتايج نشان داد آموزش به‌عنوان يك ابزار اساسي در فرآيند ارتقاء آگاهي، مهارت‌ها و دانش محيط‌زيستي جوامع، نقش بسزايي در ايجاد انگيزه و توانمندسازي افراد و اجتماعات محلي دارد. به‌علاوه، آموزش مي‌تواند ابزاري مؤثر براي افزايش سطح آگاهي از تغييرات اقليمي و روش‌هاي سازگاري با آنها در جوامع محلي باشد. نتايج اين مطالعه مي‌تواند به بررسي عميق‌تر و درك بهتري از نقش آموزش محيط‌زيستي در تقويت قدرت جوامع محلي براي مقابله با چالش‌هاي تغييرات اقليمي كمك كند و راهبرد مؤثري را براي توسعه سياست‌ها و برنامه‌هاي آينده در اين زمينه ارائه دهد.