نقش آموزش سازمان‌ها در تعالي سبز با رويكرد بهره‌وري

امروزه براي تمامي سازمان‌هاي خرد تا كلان و همچنين افراد حقيقي و حقوقي آشكار است كه عدم توجه به مؤلفه‌هاي پايداري حاصل از عملكردشان منجر به زيان‌هاي جبران‌ناپذيري در حيطه اعتبار سازماني و شخصي آنها مي‌شود. در سال‌هاي اخير تا حدودي آگاهي عمومي نسبت به مشكلات محيط‌زيستي، ريشه‌ها و نقش فعاليت‌هاي اجتماعي و اقتصادي در بهبود يا تخريب بيشتر محيط‌زيست بالا رفته و جامعه خواستار پاسخگويي نهادهاي ذي‌ربط مي‌شود. همين امر باعث شده تا افراد، گروه‌ها و سازمان‌هاي مختلف براي بالا بردن اعتماد و مشاركت بيشتر كاركنان خود و همچنين رسيدگي به مسئوليت اجتماعي در قبال مسائل محيط‌زيستي، توجه بيشتري به محيط‌زيست نسبت به گذشته داشته باشند. منتها اين نوع توجه نياز به هدايت به سمت اولويت‌هايي دارد كه از جنبه تبليغاتي و رسانه‌اي صرف خارج‌شده و واقعاً توانايي حل و يا ايجاد زمينه‌هاي مناسب براي حل مشكلات محيط‌زيستي را از جنبه‌هاي فني- مهندسي، انساني و اجتماعي و حتي اقتصادي داشته باشد. «تعالي سبز» عبارتي است كه نشان‌دهنده تعهد يك سازمان به پيشرفت با حداكثر مراقبت از صدمات به محيط‌زيست است. يكي از اين راهكارهايي كه در همين راستا جهان شناخته‌شده و امتحان شده است، بهره‌وري سبز است كه در راستاي افزايش بهره‌وري، به دامنه‌هاي وسيع‌تري از حوزه‌هاي مهندسي و فناورانه مي‌پردازد. از بين انواع مؤلفه‌هاي مؤثر بر تعالي و بهره‌وري سبز، آموزش و فرهنگ زيست‌محيطي يك سازمان و تعهد به پايداري از اهميت و اولويت ويژه‌اي برخوردار هستند كه تلاش مي‌شود در اين مقاله راهكارهاي مؤثر در اين زمينه براي افراد و سازمان‌هاي همسو با رويكرد بهره‌وري ارائه شود.