كاركردهاي كاربردشناختي اجتماعي نمادهاي حيواني در ضرب‏المثل‏هاي فارسي براي غيرفارسي‏ زبانان

Sociopragmatic Functions of Animal Symbols in Persian Proverbs for Non-Persian Speakers

با توجه به نقش حيوانات در زندگي انسان ها، آن ها در زبان و ادبيات جوامع زباني نيز حضور و كاركردهاي مختلفي دارند. گاهي شخصيت هاي داستاني و گاهي نمادي از يك شخصيت با ويژگي هايي خاص هستند. بعضي حيوانات به دليل همين ويژگي هاي خاص در ضرب المثل ها نيز به كار رفته اند؛ اما اين حيوانات در ضرب المثل هاي زبان هاي مختلف نمود يكساني ندارند كه مي تواند در بحث يادگيري اين مقوله در زبان دوم/خارجي چالش برانگيز باشد. بنابراين، بررسي نقش نمادهاي حيواني ضرب المثل ها در زبان مادري زبان-آموزان و مقايسة آن با زبان هدف و استخراج تفاوت و شباهت ها ضروري مي نمايد. اين مقاله با روش اسنادي – تحليلي به كاركردهاي نمادهاي حيواني در ضرب المثل هاي فارسي و اهميت نقش آن ها در شناخت جامعة فارسي زبان براي غيرفارسي زبانان مي پردازد و الگوي اصلاح شدة ريچموند (1987) را براي مقايسة شباهت ها و تفاوت هاي كاركردهاي حيوانات در ضرب المثل هاي زبان مادري فارسي‌آموزان خارجي با ضرب المثل هاي زبان فارسي پيشنهاد مي دهد. درنهايت، به اين نتيجه مي رسد كه در آموزش ضرب‌المثل‌هاي فارسي حاوي نمادهاي حيواني به غيرفارسي زبانان بايد براي پيشگيري از كج فهمي هاي آنان در كنش هاي ارتباطي‌شان در موقعيت‌ها و رويدادهاي كلامي مختلف با فارسي زبانان، به شباهت ها و تفاوت هاي كاربردشناختي اين نمادها در زبان مادري فارسي آموزان توجه بيشتري شود.

According to the role of animals in human life, they are also in the language and literature and have different functions in speech communities. Sometimes, they are story characters and sometimes, they are a symbol of a character with specific features. Due to these specific features, some animals have been used in proverbs as well. But these animals don’t have the same representations in proverbs of different languages that this can be challenging in second/foreign language learning. So, investigating the role of animal symbols of proverbs in language learners’ mother tongue and comparing them with the target language and elicitating similarities and differences are necessary. In this article, by the analytical documentary method, it is payed to the functions of animal symbols in Persian proverbs and the important role of them for non-native Persian speakers to know Persian speech community. Then, Richmond’s (1987) revised model is suggested for comparing the similarities and differences of animal functions in proverbs of foreign Persian language learners’ mother tongue with proverbs of Persian language. Finally, it is concluded that to teach Persian proverbs including animal symbols to non-Persian speakers it is better to pay more attention to pragmatic similarities and differences of these symbols in Persian learners’ mother tongue to prevent misconceptions in their communicative acts in different speech situations and events with Persian speakers.