سياست پيوندسازي در صنعت گردشگري

Homing Policy in Tourism Industry

امروزه اكوسيستم هاي كسب و كار و هسته ي الكترونيك آن ها كه به پلتفرم مشهور است، به عنوان يكي از عناصر كليدي دنياي تجارت شناخته مي شوند. در عصر اينترنت، زندگي ما با پلتفرم‌ها احاطه شده است. پلتفرم هاي دو يا چندوجهي تحويل غذا، جابجايي مسافر و خرده فروشي كه با اشكال سنتي كسب و كارها به طور كلي متفاوت هستند. تشديد رقابت و نقش تعيين كننده مشتري در بقاي پلتفرم ها، چندسطحي شدن و افزايش پيچيدگي بازارهاي پلتفرمي، سياست چندپيوندي و اثرات جانبي آن و پديده ي جابه جايي مشتريان، همگي در زمره ي چالش هاي مهمي هستند كه بازيگران اكوسيستم هاي ديجيتال با آن دست و پنجه نرم مي كنند. بنابراين ساختارهاي تعاملي نوين، لزوم بازنگري در شيوه هاي تعيين ساختار قدرت، قيمت گذاري، سياست هاي مرتبط با لغو و بازگشت پول، تبليغات، كيفيت، امنيت، سطح خدمت رساني، نوآوري و پشتيباني را به خوبي آشكار مي سازد. اين پژوهش در تلاش است تا با تمركز بر صنعت گردشگري، سياست هاي پيوندسازي پلتفرم هاي فعال اين حوزه را شناسايي كند و با ارائه ي بينش هاي مديريتي و راهكارهاي عملي، مالكان و ذي نفعان پلتفرم ها را در فرايند تصميم گيري عقلايي كه به سودآوري و حفظ توان رقابتي مي انجامد، ياري رساند.