اصلاح فرم ارزشيابي عملكرد آموزشي استادان با استفاده از روش بهترين- بدترين

Modifying faculty members’ educational performance evaluation questionnaire using the Best-Worst method

ارتقاي مستمر عملكرد آموزشي استادان در دانشگاه ها به منظور افزايش سطح كيفيت آموزش امري ضروري است و اين امر بدون استفاده از ابزارها و فرآيندهاي ارزشيابي مؤثر امكان پذير نيست. يكي از رايج ترين روش هاي ارزشيابي كه در حال حاضر در دانشگاه-ها بكار مي رود، نگرش دانشجويان نسبت به عملكرد استادان از طريق تكميل پرسشنامه هاي آنلاين است. پرسشنامه ها حاوي سؤال‌هاي مختلفي مي باشند كه در محاسبه نمره ارزشيابي استادان با ضريب اهميت يكسان در نظر گرفته مي شوند؛ درحالي كه در سيستم ارزيابي عملكرد استادان بسيار بعيد به نظر مي رسد. ازاين‌رو، اين تحقيق با استفاده از روش بهترين- بدترين (BWM) به سؤالات پرسشنامه ارزشيابي عملكرد آموزشي استادان وزن مي دهد. پياده سازي روش بهترين- بدترين، تفاوت معني‌داري را با وزن-هاي مساوي مورداستفاده در پرسشنامه فعلي نشان داد. « تسلط استاد بر موضوع درس» با وزن 4409/0 و « امكان ارتباط با استاد در خارج از كلاس (ساعت مشاوره)» با وزن 009/0 به ترتيب مهم‌ترين و كم اهميت ترين فاكتور براي عملكرد آموزشي استاد در نظر گرفته‌شده است. بنابراين با لحاظ كردن درجه اهميت سؤالات پرسشنامه از طريق وزن هاي به‌دست‌آمده، نمره ارزشيابي استادان به واقعيت نزديك تر بوده و مي توان آن را به‌عنوان جايگزين مناسبي براي سيستم فعلي ارزشيابي استادان در دانشگاه هاي كشور بكار برد.